گس لایتر/پارت ۲۴۳

روز بعد...

برای گرفتن جونگ هون به عمارت اومده بود... این بار برخلاف همیشه از روبرو شدن با بایول میترسید چون نگران بود که به خودش ببازه... نمیدونست چطوری باید با اون رفتار کنه... این بایولی که قرار بود ملاقات کنه با اونی که همیشه میشناخت متفاوت بود...
دیگه جئون جونگکوک اولویت زندگیش نبود... همه چیز توی نگاهش فرق کرده بود...

خانوم جی وون با دیدن جئون قدمی عقب رفت و تعظیم کرد...

-بفرمایید آقا... امری دارین؟
جونگکوک: اومدم دنبال پسرم
-ولی... کسی توی عمارت نیست... کمی صبر کنین تماس بگیرم
جونگکوک: طولش نده...

برگشت و سوار ماشین شد...چندان تمایلی به ورود به عمارت نداشت...چون کسی داخل اون خونه منتظرش نبود یا کسی از دیدنش خوشحال نمیشد!...
*********************************
تلفنش که زنگ خورد کیفشو باز کرد و گوشیشو بیرون آورد...
با دیدن شماره ی خونه جواب داد...

بایول: بله؟
-خانوم... آقای جئون اینجان... اومدن دنبال بچه
بایول: تا میرسم معطلش کن
-چشم...

بعد از تماسش با نگرانی به جیمین نگاه کرد...

بایول: من باید زود برسم عمارت
جیمین: مشکلی پیش اومده؟
بایول: جونگکوک اومده دنبال پسرم... میخوام قبل بردنش ببینمش
جیمین: میرسونمت
بایول: نیازی نیست... تاکسی میگیرم
جیمین: دیر میشه... من میبرمت...

از کمپانی باهم اومده بودن... قرار بود سری اول فتوشوت هاشون فردا منتشر بشه...کمپانی براشون زحمت زیادی کشیده بود تا موجی از واکنشای مثبت رو یک‌جا دریافت کنه... دنبال جلب توجها بود...
جیمین ته دلش احساس خوبی داشت... این روزا خیلی بیشتر با بایول وقت میگذروند... و مهمتر از همه اینکه برخلاف بایول از منتشر شدن عکسشون ذره ای ناراحت نشد...
هرچیزی که به واقع یا خلافش اونو به بایول ربط میداد خوشحالش میکرد... اما هنوز نتونسته بود حسشو بهش ابراز کنه... چون اون هنوز درگیر جونگکوک بود... هنوز نیاز داشت بهش فرصت بدن تا از این بحران بگذره...
جیمین از عمد اصرار کرد که بایول رو برسونه چون میخواست جونگکوک اونا رو باهم ببینه تا مهر تاییدی باشه به اخباری که اون شایعه تصورشون میکرد...
*******************************************