امپریالیسم

امپریالیسم

نام و عنوان خط مشی و سیاستی است که هدف آن خلق و ایجاد یک امپراطوری باشد و احساس یا تعصب در این که یک کشور باید تبدیل به یک امپراطوری گردد و یا اگر امپراطوری هست باید حتما حفظ شود.

منظور از امپراطوری تشکیل دولت وسیع و عظیمی هست از حیث اراضی که تعداد بیشتری از ملل و طوایف را در بر گیرد که همه در تحت اطاعت یک حکومت مرکزی قرار داشته باشند.

دولت کوروش بزرگ و داریوش یکم در غرب آسیا و دولت های بابل و آشور و کلده و دولت مصر قدیم در آفریقا از جمله امپراطوری های قدیم محسوب می شدند.

اولین امپراطوری را در تمدن غربی،اسکندر به وجود آورد که بر اروپا و قسمت بزرگی از غرب و جنوب آسیا حکومت کرد.

از دیگر امپراطوری ها به روم و عثمانی هم می توان اشاره کرد.

بعضی از گسترش اسلام نیز به عنوان امپراطوری یاد کردند.

بعضی از امپراطوری ها به وسیله فتوحات نظامی و بعضی دیگر به وسایل اقتصادی و مذهبی به توسعه پرداختند.

بعضی از آن ها اراضی دیگران را به تدریج به کشور مرکزی خود پیوست دادند و بعضی به وسیله حمله ناگهانی.

بعضی از کشورها هم به اختیار خود و به سببی،داوطلب الحاق به امپراطوری شدند.

امپریالیسم های موفق معمولا تکیه به زور و قدرت نظامی نکردند.

اما امپراطوری هایی هم بودند مثل روم و عثمانی که خود را از جانب خدا دانستند و باعث جنگ های مذهبی بسیاری شدند.

در قرن جدید امپراطوری هایی براساس ایده آل استقلال اقتصادی و ایزولاسیونیسم (کناره گیری از سایر کشورهای جهان) هم به وجود آمد مثل کشف آمریکا و استرالیا.

این اصطلاح در مورد ترقی و گسترش تجارت خارجی که وسایل سیاسی را به عنوان ابزار رسیدن به هدف به کار می برند هم به کار می رود.

کنترل های مالی،یک قدرت عظیم را قادر می کند که بدون اسم و عنوان استعمار یا تصاحب یا پیوست یا قبول مسولیت سیاسی مستقیم،ملل عقب افتاده را کاملا در تحت اختیار خود آورد.

سیاست خارجی کشورهای قاره آمریکا را در آغاز قرن بیستم در کشورهای آمریکای جنوبی که به دیپلماسی دلار معروف شد سیاست امپریالیستیک خواندند.

⬅️ادامه در کامنت‌‌‌‌‌...

#امپریالیسم
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی