تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره المسد
فضیلت قرائت این سوره :
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون قرائت كردید: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» بر ابو لهب نفرین كنید؛ چرا كه او از جمله تكذیب كنان بود، [همان] كسانی كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و آن چه را از جانب خداوند عزّ و جلّ بر ایشان آمده بود، تكذیب میكردند.
آیات 1 تا 5 تمام آیات این سوره
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى
تَبَّتْ يَدٰا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ (١)
نابود باد قدرت ابو لهب، و نابود باد خودش؛
مٰا أَغْنىٰ عَنْهُ مٰالُهُ وَ مٰا كَسَبَ (٢)
ثروتش و آنچه به دست آورده است چيزى [از عذاب خدا] را از او دفع نمى كند
سَيَصْلىٰ نٰاراً ذٰاتَ لَهَبٍ (٣)
به زودى در آتشى زبانه دار درآيد؛
وَ امْرَأَتُهُ حَمّٰالَةَ الْحَطَبِ (٤)
و [نيز] همسرش كه هيزم كش است [در آتش زبانه دار در آيد ]
فِي جِيدِهٰا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (٥)
[همان كه] بر گردنش طنابى تابيده از ليف خرماست
نکته ها:
اين سوره به نامهاى تبّت و مسد معروف است. امام صادق عليه السلام فرمودند: هرگاه اين سوره را خوانديد بر ابولهب نفرين كنيد.(236)
هنگامى كه آيه «و انذر عشيرتك الاقربين»(237) نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نزديكان و خويشاوندان را دعوت كرد و پيام وحى را به آنان رساند. ابولهب كه عموى حضرت بود گفت: «تبّاً لك» هلاكت بر تو باد. اين سوره نازل شد و گفتار او را به خودش ردّ كرد.
از آنجا كه اين نفرين عملى شد و ابولهب و همسرش با كفر از دنيا رفتند، معلوم مى شود كه در اين سوره نسبت به ابولهب يك پيشگويى نيز شده است.
«تبّت» از ريشه «تبّ» به معناى خسران و هلاكت است و مراد از «يد» در آيه، دستِ ظاهرى نيست، بلكه كنايه از وسيله قدرت و تلاش انسان است. بنابراين معناى آيه چنين است كه تلاشهاى ابولهب به هدر رفت و او گرفتار زيان و خسارت شد.(238)
در تاريخ آورده اند كه رسول خداصلى الله عليه وآله مردم را به كلمه «لااله الاّ اللّه» دعوت مى كرد و ابولهب از پشت سر او را تكذيب و به سوى او سنگ پرتاب مى كرد.
گاهى زائران مكه به سراغ ابولهب مى آمدند و از او درباره حضرت محمد صلى الله عليه وآله سؤال مى كردند. او مى گفت: محمد مجنون است و ما مشغول مداواى او هستيم.(239)
ابولهب هيچ گاه از مخالفت با پيامبر و از همكارى با مخالفان او دست نكشيد. او و همسرش كلمات ركيك به حضرت مى گفتند
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره المسد
فضیلت قرائت این سوره :
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون قرائت كردید: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» بر ابو لهب نفرین كنید؛ چرا كه او از جمله تكذیب كنان بود، [همان] كسانی كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و آن چه را از جانب خداوند عزّ و جلّ بر ایشان آمده بود، تكذیب میكردند.
آیات 1 تا 5 تمام آیات این سوره
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى
تَبَّتْ يَدٰا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ (١)
نابود باد قدرت ابو لهب، و نابود باد خودش؛
مٰا أَغْنىٰ عَنْهُ مٰالُهُ وَ مٰا كَسَبَ (٢)
ثروتش و آنچه به دست آورده است چيزى [از عذاب خدا] را از او دفع نمى كند
سَيَصْلىٰ نٰاراً ذٰاتَ لَهَبٍ (٣)
به زودى در آتشى زبانه دار درآيد؛
وَ امْرَأَتُهُ حَمّٰالَةَ الْحَطَبِ (٤)
و [نيز] همسرش كه هيزم كش است [در آتش زبانه دار در آيد ]
فِي جِيدِهٰا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (٥)
[همان كه] بر گردنش طنابى تابيده از ليف خرماست
نکته ها:
اين سوره به نامهاى تبّت و مسد معروف است. امام صادق عليه السلام فرمودند: هرگاه اين سوره را خوانديد بر ابولهب نفرين كنيد.(236)
هنگامى كه آيه «و انذر عشيرتك الاقربين»(237) نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نزديكان و خويشاوندان را دعوت كرد و پيام وحى را به آنان رساند. ابولهب كه عموى حضرت بود گفت: «تبّاً لك» هلاكت بر تو باد. اين سوره نازل شد و گفتار او را به خودش ردّ كرد.
از آنجا كه اين نفرين عملى شد و ابولهب و همسرش با كفر از دنيا رفتند، معلوم مى شود كه در اين سوره نسبت به ابولهب يك پيشگويى نيز شده است.
«تبّت» از ريشه «تبّ» به معناى خسران و هلاكت است و مراد از «يد» در آيه، دستِ ظاهرى نيست، بلكه كنايه از وسيله قدرت و تلاش انسان است. بنابراين معناى آيه چنين است كه تلاشهاى ابولهب به هدر رفت و او گرفتار زيان و خسارت شد.(238)
در تاريخ آورده اند كه رسول خداصلى الله عليه وآله مردم را به كلمه «لااله الاّ اللّه» دعوت مى كرد و ابولهب از پشت سر او را تكذيب و به سوى او سنگ پرتاب مى كرد.
گاهى زائران مكه به سراغ ابولهب مى آمدند و از او درباره حضرت محمد صلى الله عليه وآله سؤال مى كردند. او مى گفت: محمد مجنون است و ما مشغول مداواى او هستيم.(239)
ابولهب هيچ گاه از مخالفت با پيامبر و از همكارى با مخالفان او دست نكشيد. او و همسرش كلمات ركيك به حضرت مى گفتند
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۷۷۳
۱۸ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.