به احترام محرم بیا ببخش مرا

به احترام محرّم بیا ببخش مرا
برای خاطر این اشک‎ها ببخش مرا

تو در میان عزادارهای خود هستی
ندیده چشمم اگر که تو را ببخش مرا

هزار جمعه گذشت و نیامدی امّا
نمرده‎ام پس از این جمعه‎ها ببخش مرا

مَبین سیاه‎دلم که سیاه‎پوش توام
بیا و به حرمت رخت عزا ببخش مرا

عزیز فاطمه از من اگر که رنجیدی
به ماه ماتم «خون خدا» ببخش مرا

میان روضه و یا در میان سینه زدن
هزار مرتبه دارم دعا ببخش مرا

به زیر سقف حسینیه‎ها اگر که نشد
به زیر قبّه‎ی کرب و بلا ببخش مرا

به دختری که ز بیداد خارهای بلا
هزار آبله دارد به پا ببخش مرا