تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره مجادله

ترجمه و تفسیر آیه 9

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذٰا تَنٰاجَيْتُمْ فَلاٰ تَتَنٰاجَوْا بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوٰانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ تَنٰاجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوىٰ وَ اتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (٩)
اى اهل ايمان! هنگامى كه محرمانه با يكديگر گفتگو مى كنيد از روى گناه و دشمنى و سرپيچى از پيامبر با هم گفتگوى محرمانه نكنيد، بر پايۀ [تشويق يكديگر به] نيكى و تقوا گفتگوى محرمانه كنيد، و از خدايى كه به سوى او محشور مى شويد، پروا كنيد

نکته ها

«بِرّ» شامل هر كار نيكى مى شود و نمونه هايى از آن در آيه 177 سوره بقره آمده است: «ولكنّ البرّ من آمن باللّه...»
نجوا و در گوشى سخن گفتن مى تواند احكام متفاوتى داشته باشد از جمله:
آنجا كه فاش شدن اسرار، به ضرر اسلام و مسلمانان باشد، نجوا واجب است.
آنجا كه سبب ترس و دلهره ى ديگران شود، نجوا حرام است.
و آنجا كه براى كمك به ديگران و سفارش به تقوا باشد، مستحبّ است.
موضوع و محتواى گفتار، ارزش آن را مشخص مى كند. اگر موضوع نجوا، نيكى و تقوا باشد يك ارزش است ولى اگر گناه و ستم و توطئه باشد حرام است. البتّه گاهى محتوى نيز خوب است، امّا موقعيّت خوبى نيست. مثلاً در جمع مؤمنان دو نفر درگوشى سخن بگويند.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر