پارت دوم

پارت دوم
چند شبی بود که از فرط هیجان خوابش نبرده بود . مادرش یک ساحره بود و حالا او هم به همان مدرسه جادویی او میرود . رافائل تنها در سر میز صبحانه حاضر می شد ولی به هیچ عنوان حرف نمی زد و حتی فلور را هم نگاه نمی کرد و وقتی چشمش به او می افتاد جوری نگاه می کرد انگار دارد به یک راکن بی خاصیت و اضافی نگاه می کند !
وقتی صبحانه تمام شد زنگ خانه به صدا درآمد و. رافائل برای اولین بار در هفته سخن گفت :
- برو درو باز کن
فلور سریع از آشپزخانه بیرون رفت و از پله های چوبی پیچ دار و پر سرو صدا پایین آمد و درب خاکستری خانه را باز کرد . مرد قد بلند و مو خرمایی با دیدن فلور دستش را از توی جیب کتش بیرون آورد و دست داد ، در مشت آن مرد شکلات میوه ای بود که فلور چندان بدش نمی آمد او را بخورد . مرد هم با عجله گفت :
- سلام خانم اسپنسر ! من مک کلین هستم والدین شما خونه هستن ؟؟
فلور : بله
مرد لبخند زد و با اجازه فلور وارد خانه شد و در پذیرایی منتظر ماند . رافائل هم فورا به آنجا رفت و رو به روی مرد مهربان نشست .
فلور مثل همیشه گوش ایستاده بود و بعد از چند دقیقه با شنیدن این جمله جا خورد :
- همون طور که داخل نامه ی هفته پیش گفته بودیم دختر خوانده شما یک جادو آموز هست و باید برای خرید وسایل هاگوارتز به کوچه دیاگون برید و ‌‌...
رافائل صبر کرد که حرف های مرد تمام شود ، فلور حدس می زد که الان خونش به جوش آمده باشد ولی او در کمال آرامش گفت :
- من نمی خوام اون بیاد هاگوارتز
مرد جا خورد اما دوباره با صدای لطیفی پاسخ داد :
- اما آقای رافائل این امکان نداره ! در هر صورت اگه شما مانع بشید من یا یکی از همکارانم مجبوریم اون رو به دیاگون و سکوی هاگوارتز برسونیم .
رافائل : لازم نکرده همچنین کاری بکنی مک کلین .
مک کلین : پس خودتون ...
- حالا ببینیم چی میشه .
مک کلین از روی کاناپه بلند شد و با روز بخیر ساده ای بحث شان را تمام کرد . فلور هم خیلی سریع به طبقه بالا رفت و از پنجره بیرون را نگاه کرد ، مک کلین از خانه خارج شد و بعد از چند قدمی راه رفتن غیب شد . یعنی فلور هم می توانست غیب بشود ؟ حتما می توانست چون به گفته این مرد و دعوت نامه او یک جادوگر بود . ناگهان رافائل به اتاق نشیمن آمد و مستقیم به پنجره هجوم آورد و گوش فلور را گرفت .
- ولم کن چی از جونم می خوای !
+ تو یه جادوگر کثیفی مثل مادرت ! بیچاره جیسون که هم زنش و هم دخترش یه عجوزه ...
- تو حق نداری در مورد مادرم این جوری حرف بزنی ، تو دیوونه ای !!
فلور انگشتان رافائل را از گوشش جدا کرد و به سمت اتاقش دوید . دیگر تحمل نداشت با این مرد بد اخلاق و بی لیاقت زندگی کند . چمدانش را از قبل آماده کرده بود که رافائل از بالای پله ها فریاد زد

ادامه دارد...