🌺مقام و عظمت امام رضا(ع)...🌺
🌺مقام و عظمت امام رضا(ع)...🌺
🌺انیس قرآن🌺
ره پویان راه یقین و سالکان کوی عشق از آن جایی که دل در گرو ذات اقدس خداوند دارند، کتاب او را پرتوی از ذات الهی و واسطه سخن ربّ مالک با عبد سالک می دانند، از این رو با قرآن انس ویژه ای داشته و دل و جان و اعمال خویش را با آن گوهر حیات بخش خدایی می کنند.
در سیره هشتمین ستاره فروزان آسمان امامت و ولایت انس با قرآن به وضوح دیده می شود. آن بزرگوار هر سه روز یک بار تمام قرآن را تلاوت می کرد و در آیات آن تدبّر می نمود.
امام رضا(ع) شب ها هنگام خوابیدن، در بستر خویش زیاد قرآن می خواند و چون به آیه ای می رسید که در آن یادی از بهشت یا جهنم شده است، می گریست و از خداوند بهشت می طلبید و از دوزخ به خداوند پناه می برد: «... فاذا مرّ بآیةٍ فیها ذکر جنّةٍ او نارٍ بکی و سأل اللّه الجنّة و تعوّذ به من النّار.»(12)
همچنین درباره اوصاف قرآن سخنان گهرباری از ایشان به یادگار مانده است که هر خواننده را به فکر و اندیشه در این کتاب وا می دارد. آن حضرت قرآن کریم را کتاب هدایت گر، سرچشمه حیات و مایه عزّت دانسته، بنابراین می فرماید: «هو حبْل اللّه المتین و عروتُهُ الوثْقی و طریقتُهُ المُثلی، المؤدّی الی الجنّة و المنجی من النّار لا یخْلُقُ من الازمنة و لا یغثُّ علی الالسنة لانّه لمْ یجعلْ لزمانٍ دون زمانٍ بلْ جُعل دلیلُ البرهان و حجّةٌ علی کلّ انسانٍ لایأتیه الباطلُ منْ بین یدیه و لا من خلفه تنزیلٌ من حکیمٍ حمیدٍ؛(13) قرآن ریسمان محکم الهی و دستگیره محکم و راهی نمونه و بی بدیل است که به بهشت منتهی می شود و انسان را از آتش نجات می دهد. در طول زمان کهنه نمی شود و ارزش و اعتبار خود را از دست نمی دهد، زیرا برای یک عصر قرار داده نشده است، بلکه راهنما، برهان و حجّت برای هر انسان است. باطل و نادرستی در آن راه نمی یابد، نه از پیش رو و نه از گذشته ها. این کتاب فرستاده خدای حکیم و ستوده است».
پی نوشت ها:ـــــــــــــــــــــــ
18. اصول کافی، کلینی، ج 1، ص486.
19. الارشاد فی معرفة حجج اللّه علی العباد، شیخ مفید، ص304.
20. عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج 2، ص 182.
21. بحار الانوار، مجلسی، ج 49، ص 100.
22. مأخذ قبل، ج 1، ص 152.
23. اصول کافی، ج 4، ص 24.
24. نهج الفصاحه، ترجمه ابوالقاسم پاینده، حدیث 1355.
25. اثباة الهداة، شیخ حرّ عاملی، ج 7، ص 446ـ 445.
26. همان، ج 6، ص 117.
27. همان، ج 6، ص 103.
28. عیون اخبار الرضا، ج 2، ص279.
29. همان، ص 196.
30. بحارالانوار، ج 17، ص 210.
31. همان، ج 49، ص49.
32. التوحید، شیخ صدوق، ص 434.
33. انوار البهیّه، محدّث قمی، ص340.
🌺انیس قرآن🌺
ره پویان راه یقین و سالکان کوی عشق از آن جایی که دل در گرو ذات اقدس خداوند دارند، کتاب او را پرتوی از ذات الهی و واسطه سخن ربّ مالک با عبد سالک می دانند، از این رو با قرآن انس ویژه ای داشته و دل و جان و اعمال خویش را با آن گوهر حیات بخش خدایی می کنند.
در سیره هشتمین ستاره فروزان آسمان امامت و ولایت انس با قرآن به وضوح دیده می شود. آن بزرگوار هر سه روز یک بار تمام قرآن را تلاوت می کرد و در آیات آن تدبّر می نمود.
امام رضا(ع) شب ها هنگام خوابیدن، در بستر خویش زیاد قرآن می خواند و چون به آیه ای می رسید که در آن یادی از بهشت یا جهنم شده است، می گریست و از خداوند بهشت می طلبید و از دوزخ به خداوند پناه می برد: «... فاذا مرّ بآیةٍ فیها ذکر جنّةٍ او نارٍ بکی و سأل اللّه الجنّة و تعوّذ به من النّار.»(12)
همچنین درباره اوصاف قرآن سخنان گهرباری از ایشان به یادگار مانده است که هر خواننده را به فکر و اندیشه در این کتاب وا می دارد. آن حضرت قرآن کریم را کتاب هدایت گر، سرچشمه حیات و مایه عزّت دانسته، بنابراین می فرماید: «هو حبْل اللّه المتین و عروتُهُ الوثْقی و طریقتُهُ المُثلی، المؤدّی الی الجنّة و المنجی من النّار لا یخْلُقُ من الازمنة و لا یغثُّ علی الالسنة لانّه لمْ یجعلْ لزمانٍ دون زمانٍ بلْ جُعل دلیلُ البرهان و حجّةٌ علی کلّ انسانٍ لایأتیه الباطلُ منْ بین یدیه و لا من خلفه تنزیلٌ من حکیمٍ حمیدٍ؛(13) قرآن ریسمان محکم الهی و دستگیره محکم و راهی نمونه و بی بدیل است که به بهشت منتهی می شود و انسان را از آتش نجات می دهد. در طول زمان کهنه نمی شود و ارزش و اعتبار خود را از دست نمی دهد، زیرا برای یک عصر قرار داده نشده است، بلکه راهنما، برهان و حجّت برای هر انسان است. باطل و نادرستی در آن راه نمی یابد، نه از پیش رو و نه از گذشته ها. این کتاب فرستاده خدای حکیم و ستوده است».
پی نوشت ها:ـــــــــــــــــــــــ
18. اصول کافی، کلینی، ج 1، ص486.
19. الارشاد فی معرفة حجج اللّه علی العباد، شیخ مفید، ص304.
20. عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج 2، ص 182.
21. بحار الانوار، مجلسی، ج 49، ص 100.
22. مأخذ قبل، ج 1، ص 152.
23. اصول کافی، ج 4، ص 24.
24. نهج الفصاحه، ترجمه ابوالقاسم پاینده، حدیث 1355.
25. اثباة الهداة، شیخ حرّ عاملی، ج 7، ص 446ـ 445.
26. همان، ج 6، ص 117.
27. همان، ج 6، ص 103.
28. عیون اخبار الرضا، ج 2، ص279.
29. همان، ص 196.
30. بحارالانوار، ج 17، ص 210.
31. همان، ج 49، ص49.
32. التوحید، شیخ صدوق، ص 434.
33. انوار البهیّه، محدّث قمی، ص340.
۲.۴k
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.