چاره عشق سکوت است که بلوا نشود

چاره عشق سکوت است که بلوا نشود
مشت عاشق ابدا پیش کسی وا نشود

درسکوت است که پروانه بماند باشمع
گرچه سوزد دهنش باز به شکوا نشود

من دلم آتش و لب را زده ام مهر سکوت
پر گشودم که پرم سوزد و پروا نشود

دیشبم گفت خرد فکر دگر شیرین کن
گفتمش مزه هر شهد که حلوا نشود

زدل و جان زده ام حرف وفا پس دیگر
سخن آنگونه به غیرش به لب آوا نشود

برو ای عقل بنه کار دل ما به خودش
تو چه کارت بشود یا که نه رسوا نشود

درک دل برتو میسر نبود عقل بهوش
پیش گل بین دل و فکر تو دعوا نشود