part 133

#part_133
#فرار
منم فقط نگاش میکردم اومد کنار تخت و دستاشو کرد تو جیب شلوار گرمکنش و با ژست مخصوص خودش ایستاد معلوم بود ازم چی میخواد ولی بازم کم نیوردم بی حوصله گفتم :
- چرا عین اجل معلق ایستادی بالای سرم ؟ چی میخوای ؟؟
پوزخند صدا داری زد و عصبی دستشو روی ته ریشش کشید کاملا معلوم بود داره حرص میخوره حالا چرا و به چه دلیل خدا عالمه خشن ولی اروم گفت:
- که نمیدونی چی میخوام ؟
یهو خم شد رو تخت منم شکه اومدم نیم خیز شم که چون حرکت اون سریع تر بود دیر شده بود و اجازه هر عکس العملی رو ازم گرف ته بود دستاشو تکیه گاه بدنش کرد و گذاشت دو طرف سرم ولی خودش هنوز پایین تخت ایستاده بود قبل از این که بهش برخورد کنم به حالت قبلی خوابیدم و متعجب به چشمای عصبانیش خیره شدم واقعا چیزی نداشتم که واسه این حرکتش تحویلش بدم تو همون فاصله نزدیک از بین دندونای کلید شدش با صدای اروم ولی
عصبی غرید
- مگه نگفتم حق نداری پاتو ازین خونه بدون من بزاری بیرون ؟؟امروز از صبح بیخبر کدوم گوری رفته بودی ؟
انگار زبونم قفل شده بود درسته که اون کمکم کرده بود و یه قول و قراری باهم داشتیم ولی دخالت تو کارای من تو قرارمون نبود به چه حقی اینجوری چکم میکرد عصبی شده بودم و سر دردمم هی داشت بیشتر میشد خواستم چیزی بگم که نزاشت و زود تر شروع کرد با همون لحن قبلی
حرف زدن
- رفته بودی باز یه گند دیگه بالا بیاری؟تو یه ذره عقل تو سرت نیست ؟؟
کم کم داشت صداش اوج میگرفت بلند تر گفت:
- اخه دختره احمق خواستی بری بیرون چرا نگفتی باهات بیام ؟فکر نکردی دوباره ممکنه دردسر بشه برات؟اونوقت تک و تنها چه غلطی میخواستی بکنی ؟؟؟
با مشت زدم به سینش که دور بشه ولی یه سانتم تکون نخورد اشکم داشت در میومد و از حرص داشتم منفجر میشدم دیگه طاقتم تموم شد دیگه بسمه هر چی شنیدم دستامو رو گوشام گرفتم و بلند جیغ زدم
- بسه بسسسسسه ! روانیم کردیییی هر جا رفتم هر کاری کردم هر گندی زدم توی زندگی خودم بوده دست از سرم بردار خواهش میکنم به خاطر خدا ساکت شو