اون اولین آدمی بود ک کل حسمو صرفش کردم، بدون هیچ ادعایی،

اون اولین آدمی بود ک کل حسمو صرفش کردم، بدون هیچ ادعایی، بدون هیچ متنی ، انقدخوب بود ک ی روز ب خدم اومدم دیدم دیگ کسیو نمیتونم دوص داشته باشم،
جز اون !.
همه چیزم شده بود اون.
هر لحظه فکر و ذکرم ، اون بود.
حرف میزدن و من صدای اونو می‌شنیدم.
دستمو میگرفتن و دستای اون و حس میکردم.
ی روز بدون مقدمه بهم گف: هیچ کسی نمیتونه ب اندازه ی من دوصت داشته باشه
و بعدش بی صدا
رفت…🙂🚶‍♀
ولی من یه حرفی تو دلم موند ک بهش بگم اینک منم تموم دوصت دارمامو فقط میتونم برای اون به زبون بیارم، و نبودنش یعنی تموم شدن احساساتم…
همیشه بغض میکرد و میگف:، من دیگه نمیتونم کسی و دوص داشته باشم، چون تمون احساسمو، حتی خودم و توی خاطراتت جا گذاشتم.
میخواستم بگم،
اگه کسی و دارین که انقدر عمیق همو دوص دارین که خودتونو و تو تک تک لحظات بودنتون جا بذارین، که با رفتنتون تمام احساسش خاموش بشه ، بودنتون ، موندنتون، تنها هدیه ایه که میتونین به هم ببخشین :))🩵