روزهایم با کتاب

روزهایم با کتاب
عصرهایم با ساز
شب هایم باشاملو
میگذرند
و من دراین سیر دَوَرانی سرگردانم...
فقط خلائی بزرگ دامن گیرم است
خلا لاکردارِ حضور تو...
کاش روزها را تو کتاب میخواندی
عصر هارا با صدای ساز من میگذراندیم
و تا خود صبح شاملو میخواندیم
فقط نبود حضور توست که حجم مرا خالی میکند
دلم را بلوا میکند
مغزم را آشوب!
یک تو وسط روزهای من خالیست...