کلام خدا را اندیشه کنیم عمل کنیم
✍آرامش روحى تنها در سایه الطاف الهى است و هیچ فرد یا چیز دیگرى نمى تواند به انسان آرامش دهد. «هوالذى أنزل السّكینة»
- دریافت الطاف الهى، لیاقت مى خواهد. «أنزل السّكینة فى قلوب المؤمنین...»
- ظرف آرامش، دل مؤمن و وسیله آرامش یاد خداست. «أنزل السّكینة فى قلوب المؤمنین...» (چنانكه در جاى دیگر مى خوانیم: «الّذین آمنوا و تطمئنّ قلوبهم بذكر اللّه ألا بذكر اللّه تطمئنّ القلوب»(9))
- ایمان، درجاتى دارد و قابل كم یا زیاد شدن است. «لیزدادوا ایمانا»
- یك مرحله از ایمان، مقدّمه رسیدن به آرامش و مرحله دیگر ایمان آرامش است. «لیزدادوا ایماناً» (ابتدا، ایمانى لازم است تا خداوند آرامش را بر دل نازل كند «انزل السّكینة فى قلوب المؤمنین» و نتیجه آرامش، بالارفتن ظرفیّت و زیاد شدن ایمان است.)
- توجّه به جنود الهى در زمین و آسمان، وسیله آرامش است. «أنزل السّكینة... للّه جنود السّموات»
- همه هستى، لشكریان خداوند هستند. «للّه جنود السّموات و الارض»
- الطاف الهى و یارى رسانى خداوند، عالمانه و حكیمانه است. «و كان اللّه علیماً حكیماً»
9) رعد، 28.
«سكینه» به معناى سكون و آرامش است و خداوند این حالت را به هر كس عنایت كند، نتایج بسیارى را براى او در پى دارد، از جمله: از ملامت ها نمى هراسد، توكّل دارد، اگر چیزى را از دست بدهد غمناك نمى شود و اگر چیزى را به دست آورد طغیان و نافرمانى نمى كند. استقبال یا بى اعتنایى مردم، شهرت یا گمنامى و فقر و غنا در او اثرى ندارد.
همان گونه كه القاى ترس بر دل كفّار یكى از امدادهاى الهى است، «سنلقى فى قلوب الّذین كفروا الرّعب»(8) آرامش نیز نعمتى الهى است كه بر قلوب مؤمنان وارد مى كند. «أنزل السّكینة فى قلوب المؤمنین»
-----
8) آل عمران، 151.
- دریافت الطاف الهى، لیاقت مى خواهد. «أنزل السّكینة فى قلوب المؤمنین...»
- ظرف آرامش، دل مؤمن و وسیله آرامش یاد خداست. «أنزل السّكینة فى قلوب المؤمنین...» (چنانكه در جاى دیگر مى خوانیم: «الّذین آمنوا و تطمئنّ قلوبهم بذكر اللّه ألا بذكر اللّه تطمئنّ القلوب»(9))
- ایمان، درجاتى دارد و قابل كم یا زیاد شدن است. «لیزدادوا ایمانا»
- یك مرحله از ایمان، مقدّمه رسیدن به آرامش و مرحله دیگر ایمان آرامش است. «لیزدادوا ایماناً» (ابتدا، ایمانى لازم است تا خداوند آرامش را بر دل نازل كند «انزل السّكینة فى قلوب المؤمنین» و نتیجه آرامش، بالارفتن ظرفیّت و زیاد شدن ایمان است.)
- توجّه به جنود الهى در زمین و آسمان، وسیله آرامش است. «أنزل السّكینة... للّه جنود السّموات»
- همه هستى، لشكریان خداوند هستند. «للّه جنود السّموات و الارض»
- الطاف الهى و یارى رسانى خداوند، عالمانه و حكیمانه است. «و كان اللّه علیماً حكیماً»
9) رعد، 28.
«سكینه» به معناى سكون و آرامش است و خداوند این حالت را به هر كس عنایت كند، نتایج بسیارى را براى او در پى دارد، از جمله: از ملامت ها نمى هراسد، توكّل دارد، اگر چیزى را از دست بدهد غمناك نمى شود و اگر چیزى را به دست آورد طغیان و نافرمانى نمى كند. استقبال یا بى اعتنایى مردم، شهرت یا گمنامى و فقر و غنا در او اثرى ندارد.
همان گونه كه القاى ترس بر دل كفّار یكى از امدادهاى الهى است، «سنلقى فى قلوب الّذین كفروا الرّعب»(8) آرامش نیز نعمتى الهى است كه بر قلوب مؤمنان وارد مى كند. «أنزل السّكینة فى قلوب المؤمنین»
-----
8) آل عمران، 151.
۴۰۴
۳۰ آبان ۱۴۰۳
