دوری،دوستی می آورد
دوری، دوستی می‌آورد
«خیلی مواقع وقتی آدم‌ها نزدیک ما هستند، نقاط ضعف‌شان را پررنگ‌تر می‌بینیم و وقتی از ما دور شدند، نقاط مثبت‌شان در ذهن‌مان بولد (برجسته) می‌شود. شاید این یک ایراد تاریخی و فرهنگی باشد، شاید هم نه. در هر صورت می‌توان علی دایی و عادل فردوسی‌پور را از تازه‌ترین مصداق‌های درستی این مثل دانست.»
به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «یک مثل قدیمی ایرانی وجود دارد که می‌گوید: «دوری، دوستی می‌آورد.» درستی این مثال، بارها در بزنگاه‌های مختلف ثابت شده است. خیلی مواقع وقتی آدم‌ها نزدیک ما هستند، نقاط ضعف‌شان را پررنگ‌تر می‌بینیم و وقتی از ما دور شدند، نقاط مثبت‌شان در ذهن‌مان بولد (برجسته) می‌شود. شاید این یک ایراد تاریخی و فرهنگی باشد، شاید هم نه. در هر صورت می‌توان علی دایی و عادل فردوسی‌پور را از تازه‌ترین مصداق‌های درستی این مثل دانست؛ آنجا که این هر دو چهره سرشناس فوتبال و رسانه مدت‌هاست فعالیت‌شان کمرنگ شده، اما علاقه بسیاری از مردم به آنها فزونی یافته است.
تا زمانی که علی دایی مربیگری می‌کرد، انتقادها از او بسیار زیاد بود. خودش هم البته اشکالاتی داشت و دارد. داد و فریادهای دایی کنار زمین و بعضی اظهارات او در مصاحبه‌های بعد از بازی همیشه سوژه می‌شد اما حالا که سه سال است کار نمی‌کند، شدت علاقه مردم به این گلزن تاریخی بیشتر شده است. همه جا حرف از علی دایی است و حتی می‌گویند تصاویر او در فضای تجارت الکترونیک با قیمت‌های بالا به فروش می‌رسد. مخصوصا حضور غرورآفرین دایی در مراسم قرعه‌کشی جام جهانی هم این علاقه را بیشتر کرد.
داستان عادل هم کم و بیش همین است. او هم تا وقتی بود «کی‌روشی‌پور» خوانده می‌شد و هر جمله‌اش کلی مخالف پیدا می‌کرد اما حالا که نیست، مردم فقط نقاط قوت نود را به یاد می‌آورند. جالب‌تر اینکه دایی و عادل در زمان مربیگری و اجرا هم کم با یکدیگر تنش نداشتند. خود فردوسی‌پور می‌گفت: «رابطه ما سینوسی است.» حالا اما حسابی با هم رفیق شده‌اند. همین چند روز پیش بود که خبر رسید عادل به طور مفصل مهمان دایی بوده و لابد یک کار رسانه‌ای هم با هم کرده‌اند که بعدا صدای آن درخواهد آمد. همه اینها البته به معنای استقبال ما از دوری این دو نفر نیست. امیدواریم برگردند و هر کدام به سهم خود به لذت‌های فوتبال ایران بیفزایند.»
انتهای پیام
منبع خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
«خیلی مواقع وقتی آدم‌ها نزدیک ما هستند، نقاط ضعف‌شان را پررنگ‌تر می‌بینیم و وقتی از ما دور شدند، نقاط مثبت‌شان در ذهن‌مان بولد (برجسته) می‌شود. شاید این یک ایراد تاریخی و فرهنگی باشد، شاید هم نه. در هر صورت می‌توان علی دایی و عادل فردوسی‌پور را از تازه‌ترین مصداق‌های درستی این مثل دانست.»
به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «یک مثل قدیمی ایرانی وجود دارد که می‌گوید: «دوری، دوستی می‌آورد.» درستی این مثال، بارها در بزنگاه‌های مختلف ثابت شده است. خیلی مواقع وقتی آدم‌ها نزدیک ما هستند، نقاط ضعف‌شان را پررنگ‌تر می‌بینیم و وقتی از ما دور شدند، نقاط مثبت‌شان در ذهن‌مان بولد (برجسته) می‌شود. شاید این یک ایراد تاریخی و فرهنگی باشد، شاید هم نه. در هر صورت می‌توان علی دایی و عادل فردوسی‌پور را از تازه‌ترین مصداق‌های درستی این مثل دانست؛ آنجا که این هر دو چهره سرشناس فوتبال و رسانه مدت‌هاست فعالیت‌شان کمرنگ شده، اما علاقه بسیاری از مردم به آنها فزونی یافته است.
تا زمانی که علی دایی مربیگری می‌کرد، انتقادها از او بسیار زیاد بود. خودش هم البته اشکالاتی داشت و دارد. داد و فریادهای دایی کنار زمین و بعضی اظهارات او در مصاحبه‌های بعد از بازی همیشه سوژه می‌شد اما حالا که سه سال است کار نمی‌کند، شدت علاقه مردم به این گلزن تاریخی بیشتر شده است. همه جا حرف از علی دایی است و حتی می‌گویند تصاویر او در فضای تجارت الکترونیک با قیمت‌های بالا به فروش می‌رسد. مخصوصا حضور غرورآفرین دایی در مراسم قرعه‌کشی جام جهانی هم این علاقه را بیشتر کرد.
داستان عادل هم کم و بیش همین است. او هم تا وقتی بود «کی‌روشی‌پور» خوانده می‌شد و هر جمله‌اش کلی مخالف پیدا می‌کرد اما حالا که نیست، مردم فقط نقاط قوت نود را به یاد می‌آورند. جالب‌تر اینکه دایی و عادل در زمان مربیگری و اجرا هم کم با یکدیگر تنش نداشتند. خود فردوسی‌پور می‌گفت: «رابطه ما سینوسی است.» حالا اما حسابی با هم رفیق شده‌اند. همین چند روز پیش بود که خبر رسید عادل به طور مفصل مهمان دایی بوده و لابد یک کار رسانه‌ای هم با هم کرده‌اند که بعدا صدای آن درخواهد آمد. همه اینها البته به معنای استقبال ما از دوری این دو نفر نیست. امیدواریم برگردند و هر کدام به سهم خود به لذت‌های فوتبال ایران بیفزایند.»
انتهای پیام
منبع خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
۳.۰k
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.