ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺁﺩﻣﻰ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻣﻴﮑﻨﺪ
ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﻴﺰﻯ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﻧﺒﻮﺩﻯ
ﮔﺎﻫﻰ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻴﺸﻮﻯ ﮐﻪ ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﻰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻳﺪﻳﺸﺎﻥ
ﺣﺘﻰ ﭘﻠﮏ ﻫﻢ ﻧﺰﻧﻰ !
ﮔﺎﻩ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺣﺴﺎﺱ ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻳﺶ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﮐﻨﺪ !
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﺣﺮﻑ ﻣﻴﺰﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﺳﻴﺪﻯ ﻻﻡ ﺗﺎﮐﺎﻡ ﺩﻫﺎﻧﺖ
ﺑﺎﺯ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ ..
ﻏﺬﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺳﺮﺩ ﻣﻴﺨﻮﺭﻯ
ﻧﺎﻫﺎﺭ ﻫﺎ ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ , ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺷﺎﻡ !
ﺳﮑﻮﺕ ﺷﺒﻬﺎﺭﻭ ﺑﻪ ﻫﯿﺎﻫﻮﯼ ﺭﻭﺯ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪﻫﯽ
ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﻨﺪ , ﺗﻨﮕﺸﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﯽ ..
ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺁﻫﻨﮓ ﺗﮑﺮﺍﺭﻯ ﮔﻮﺵ ﻣﻴﮑﻨﻰ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺁﻫﻨﮓ ﺭﺍ
ﺣﻔﻆ ﻧﻤﯿﺸﻮﻯ
ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺁﺩﻣﻰ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﺩﻡ ﻧﻴﺴﺘﻰ ...