گاهی اوقات به هیچ چیز نیاز نخواهی داشت جز مرگی شیرین، یا

گاهی اوقات به هیچ چیز نیاز نخواهی داشت جز مرگی شیرین،‌ یا حداقل خوابی عمیق به مدت طولانی یا حتی یک بهانه برای دور ماندن از روند زندگی. آری از زندگی فراری ام زیرا زندگی ام هر لحظه بی ارزش تر خواهی شد و امید فردا تاریک و تاریک تر میشود، آنگاه است که دیگر حتی مرگ هم نمی‌تواند پایان این فاجعه باشد پس اجبار به ادامه است، تا بی‌نهایت.