سخن خدا
#سخن_خدا
ﺇِﻧَّﺎ ﻋَﺮَﺿْﻨَﺎ ﺍﻟْﺄَﻣَﺎﻧَﺔَ ﻋَﻠَﻲ ﺍﻟﺴَّﻤَﻮَﺍﺕِ ﻭَﺍﻟْﺄَﺭْﺽِ ﻭَﺍﻟْﺠِﺒَﺎﻝِ ﻓَﺄَﺑَﻴْﻦَ ﺃَﻥ ﻳَﺤْﻤِﻠْﻨَﻬَﺎ ﻭَﺃَﺷْﻔَﻘْﻦَ ﻣِﻨْﻬَﺎ ﻭَﺣَﻤَﻠَﻬَﺎ ﺍﻟْﺈِﻧﺴَﺎﻥُ ﺇِﻧَّﻪُ ﻛَﺎﻥَ ﻇَﻠُﻮﻣﺎً ﺟَﻬُﻮﻟًﺎ
ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺍﻣﺎﻧﺖ (ﺍﻟﻬﻲ) ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﻛﻮﻩ ﻫﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ، ﭘﺲ، ﺍﺯ ﺣﻤﻞ ﺁﻥ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ، ﻭﻟﻲ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﮔﺮﻓﺖ، ﺍﻣّﺎ ﺍﻭ ﺑﺲ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺍﺳﺖ
#قرآن_سوره_احزاب_آیه۷۲
ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ:
ﺩﺭ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎم ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ: «ﺍﻧﺘﻢ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ ﺍﻟﻤﺤﻔﻮﻇﺔ» ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ ﻫﺴﺘﻴﺪ.
ﺑﻴﻦ ﺣﻤﻞ ﻭ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺣﻤﻞ ﻛﺮﺩ، ﻧﻪ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴّﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻋﻘﻞ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣّﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻇﻮﺍﻫﺮ ﺁﻳﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﺧﺎﺻّﻲ ﺑﻪ ﺑﺸﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺖ ﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ،
ﭘﻴﺎم ﻫﺎ:
١- ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺍﻣﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻫﺴﺘﻲ ﺍﺳﺖ. «ﺍﻧّﺎ ﻋﺮﺿﻨﺎ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ ﻋﻠﻲ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﺎﺭﺽ... ﻓﺎﺑﻴﻦ ... ﻭ ﺣﻤﻠﻬﺎ ﺍﻟﺎﻧﺴﺎﻥ»
٢- ﻫﺴﺘﻲ ﺷﻌﻮﺭ ﺩﺍﺭﺩ. «ﻋﺮﺿﻨﺎ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ ﻋﻠﻲ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﻭ... »
٣- ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﻱ ﺍﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ (ﻋﻘﻞ، ﺍﺭﺍﺩﻩ، ﻓﻄﺮﺕ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ...) ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﻜﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﻳﻦ ﻇﻠﻢ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ. «ﺍﻧّﺎ ﻋﺮﺿﻨﺎ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ... ﻇﻠﻮﻣﺎً»
٤- ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭﻟﻲ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ، ﭼﻴﺰﻱ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻗﻨﻮﺕ ﻭ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﻗﻨﻮﺕ ﺭﺍ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. «ﻭ ﺍِﻥ ﻣﻦ ﺷﻲ ء ﺍﻟﺎ ﻳﺴﺒّﺢ ﺑﺤﻤﺪﻩ»(٤٤٨)، «ﻛﻞّ ﻟﻪ ﻗﺎﻧﺘﻮﻥ»(٤٤٩)
٤٤٧) ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻮﺭﺍﻟﺜﻘﻠﻴﻦ.
٤٤٨) ﺍﺳﺮﺍء، ٤٤
(برگرفته شده از آثار حجتالاسلام قرائتی)
https://eitaa.com/qoransokhanekhoda
ﺇِﻧَّﺎ ﻋَﺮَﺿْﻨَﺎ ﺍﻟْﺄَﻣَﺎﻧَﺔَ ﻋَﻠَﻲ ﺍﻟﺴَّﻤَﻮَﺍﺕِ ﻭَﺍﻟْﺄَﺭْﺽِ ﻭَﺍﻟْﺠِﺒَﺎﻝِ ﻓَﺄَﺑَﻴْﻦَ ﺃَﻥ ﻳَﺤْﻤِﻠْﻨَﻬَﺎ ﻭَﺃَﺷْﻔَﻘْﻦَ ﻣِﻨْﻬَﺎ ﻭَﺣَﻤَﻠَﻬَﺎ ﺍﻟْﺈِﻧﺴَﺎﻥُ ﺇِﻧَّﻪُ ﻛَﺎﻥَ ﻇَﻠُﻮﻣﺎً ﺟَﻬُﻮﻟًﺎ
ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺍﻣﺎﻧﺖ (ﺍﻟﻬﻲ) ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﻛﻮﻩ ﻫﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ، ﭘﺲ، ﺍﺯ ﺣﻤﻞ ﺁﻥ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ، ﻭﻟﻲ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﮔﺮﻓﺖ، ﺍﻣّﺎ ﺍﻭ ﺑﺲ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺍﺳﺖ
#قرآن_سوره_احزاب_آیه۷۲
ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ:
ﺩﺭ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎم ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ: «ﺍﻧﺘﻢ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ ﺍﻟﻤﺤﻔﻮﻇﺔ» ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ ﻫﺴﺘﻴﺪ.
ﺑﻴﻦ ﺣﻤﻞ ﻭ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺣﻤﻞ ﻛﺮﺩ، ﻧﻪ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴّﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻋﻘﻞ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣّﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻇﻮﺍﻫﺮ ﺁﻳﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﺧﺎﺻّﻲ ﺑﻪ ﺑﺸﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺖ ﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ،
ﭘﻴﺎم ﻫﺎ:
١- ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺍﻣﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻫﺴﺘﻲ ﺍﺳﺖ. «ﺍﻧّﺎ ﻋﺮﺿﻨﺎ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ ﻋﻠﻲ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﺎﺭﺽ... ﻓﺎﺑﻴﻦ ... ﻭ ﺣﻤﻠﻬﺎ ﺍﻟﺎﻧﺴﺎﻥ»
٢- ﻫﺴﺘﻲ ﺷﻌﻮﺭ ﺩﺍﺭﺩ. «ﻋﺮﺿﻨﺎ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ ﻋﻠﻲ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﻭ... »
٣- ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﻱ ﺍﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ (ﻋﻘﻞ، ﺍﺭﺍﺩﻩ، ﻓﻄﺮﺕ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ...) ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﻜﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﻳﻦ ﻇﻠﻢ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ. «ﺍﻧّﺎ ﻋﺮﺿﻨﺎ ﺍﻟﺎﻣﺎﻧﺔ... ﻇﻠﻮﻣﺎً»
٤- ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭﻟﻲ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ، ﭼﻴﺰﻱ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻗﻨﻮﺕ ﻭ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﻗﻨﻮﺕ ﺭﺍ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. «ﻭ ﺍِﻥ ﻣﻦ ﺷﻲ ء ﺍﻟﺎ ﻳﺴﺒّﺢ ﺑﺤﻤﺪﻩ»(٤٤٨)، «ﻛﻞّ ﻟﻪ ﻗﺎﻧﺘﻮﻥ»(٤٤٩)
٤٤٧) ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻮﺭﺍﻟﺜﻘﻠﻴﻦ.
٤٤٨) ﺍﺳﺮﺍء، ٤٤
(برگرفته شده از آثار حجتالاسلام قرائتی)
https://eitaa.com/qoransokhanekhoda
۲۱۴
۱۴ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.