بهائیت فرقه ای مذهبی و سیاسی است که در قرن سیزدهم شمسی به
بهائیت فرقهای مذهبی و سیاسی است که در قرن سیزدهم شمسی به دست حسینعلی نوری ملقب به بهاءالله از پیروان سیدعلیمحمد شیرازی مؤسس فرقه «بابیه» پدید آمد.
بهائیان مدعی وحدت ادیاناند و معتقدند در هر مذهبی شمهای از حقیقت موجود است و بهاءالله مظهر کامل آن حقیقت است. عقاید بهائیت در واقع ترکیبی از سلسلهای مطالب و عناصری است که از تصوف و عرفانهای غیراسلامی گرفته شده است.
آنچه همه مورخان و محققان در تاریخ بابیت و بهائیت بر آن اتفاقنظر دارند، استفاده دولتهای بیگانه از این فرقه در دوره قاجار و پهلوی و وابستگی و سرسپردگی تمامعیار رهبران این فرقه به آنهاست.
امامخمینی که فرقه بهائیت را فرقهای ساختگی و مولود سیاستهای استعماری و در خدمت اهداف قدرتهای استکباری میدانست از گذشته آن را ابزار دست اسرائیل شمرده و به مردم و علما درباره این فرقه که در رژیم پهلوی پستهای حساس را به دست گرفته بود، هشدار داده است.
بهائیان مدعی وحدت ادیاناند و معتقدند در هر مذهبی شمهای از حقیقت موجود است و بهاءالله مظهر کامل آن حقیقت است. عقاید بهائیت در واقع ترکیبی از سلسلهای مطالب و عناصری است که از تصوف و عرفانهای غیراسلامی گرفته شده است.
آنچه همه مورخان و محققان در تاریخ بابیت و بهائیت بر آن اتفاقنظر دارند، استفاده دولتهای بیگانه از این فرقه در دوره قاجار و پهلوی و وابستگی و سرسپردگی تمامعیار رهبران این فرقه به آنهاست.
امامخمینی که فرقه بهائیت را فرقهای ساختگی و مولود سیاستهای استعماری و در خدمت اهداف قدرتهای استکباری میدانست از گذشته آن را ابزار دست اسرائیل شمرده و به مردم و علما درباره این فرقه که در رژیم پهلوی پستهای حساس را به دست گرفته بود، هشدار داده است.
۹۹۷
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.