لندینگ گیر

شکل ابتدایی ارابه های فرود به این صورت بود که دو چرخ جلوتر از مرکز ثقل هواپیما و یک چرخ کوچک در انتهای هواپیما و زیر دم قرار میگرفت که وزن کلی هواپیما را تحمل می کرد.
یکی از نکات مثبت در استفاده از این نوع ارابه فرود در هواپیماهای ملخ دار این بود که با توجه به پایین رفتن دم یک فاصله ایمن بین نوک ملخ و زمین ایجاد می شد، اما از نواقص این ارابه های فرود می توان به زاویه دید خلبان در حین عملیات نشست و برخاست هواپیما و همچنین خزش اشاره کرد، چراکه با توجه به زاویه هواپیما دید خلبان بنحوی نبود که بتواند به اطراف پرنده خود و همینطور افراد دور و بر هواپیمای خود اشراف داشته باشد، این زاویه دید نامناسب باعث می شد خلبان در هنگام فرود به باند نیز تسلط نداشته باشد که ایمنی پرواز به خطر می افتاد.
برای مرتفع کردن نواقص طرح قبلی شکل نوین ارابه های فرود (شکل کنونی ارابه های فرود در هواپیماهای مسافربری) طراحی شد که به جای چرخ زیر دم از یک چرخ در زیر دماغه هواپیما استفاده می شود (دو چرخی که در هواپیماهای اولیه جلوتر از مرکز ثقل قرار داشتند نیز عقب تر از CG قرار گرفتند) که هواپیما را در زاویه ای قرار می دهد که ایمنی آن در شرایط مختلف به خطر نمی افتد، لازم به ذکر است که چرخ زیر دماغه nose landin gear و چرخ های زیر دیگر ارابه فرود اصلی یا main landing gear نامیده می شوند.
در طراحی جدید با توجه به وزن و اندازه هواپیما تعداد متعددی ارابه فرود اصلی قرار می گیرد
برای کاهش کشیدن در زیر واگنهای هواپیما ، به بالها و / یا بدنه چرخیده با سطح چرخانده شده یا در پشت درهای نصب شده مخفی پنهان می شوند. به این چرخ دنده جمع می شود . اگر چرخ ها کاملاً جمع نشوند اما تا حدی در معرض جریان هوا بیرون بیایند ، به آن دنده نیمه جمع شدنی می گویند.تصویر
بیشتر چرخ دنده های جمع شونده به صورت هیدرولیکی کار می کنند ، اگرچه برخی از آنها با هواپیما بسیار سبک کار می کنند یا حتی به صورت دستی کار می کنند. چرخ دنده در محفظه ای بنام چاه چرخ قرار دارد.
خلبانان تأیید می کنند که تجهیزات فرود آنها پایین است و قفل شده است به "سه سبز" یا "سه در سبز" اشاره دارد ، اشاره به چراغ های نشانگر الکتریکی (یا صفحه های رنگ آمیزی شده از واحدهای نشانگر مکانیکی) از چرخ دنده / چرخ عقب و دو اصلی چرخ دنده چراغ های سبز چشمک زن یا چراغ های قرمز نشان می دهند که دنده در حال عبور است و نه بالا و قفل شده یا پایین و قفل شده است. هنگامی که چرخ دنده کاملاً محکم با قفل های بالا جمع می شود ، چراغ ها معمولاً خاموش می شوند تا از فلسفه کابین خلبان تاریک پیروی کنند. بعضی از هواپیماها دارای چراغ های نشانگر دنده
اینجا می رود از همان ابتدا
چرخ دنده های فرود هواپیمای مدرن از نوع شوک های اولئو پنوماتیک هستند ، به این معنی که آنها کمک فنرهایی هستند که از هوا و روغن اگر می خواهید
4 نوع پایه استرینگ چرخ دنده فرود وجود دارد که همه آنها برای کمک به "شوک" از فرود شما طراحی شده اند. در اینجا نحوه کار آنها وجود دارد.