پیشانی، جایگاه تفکر می باشد و «موی پیشانی »، کنایه از فکر

پیشانی، جایگاه تفکر می باشد و «موی پیشانی »، کنایه از فکر و تمرکز آدمی است که همچون رشته باریکی، او را به شخص دیگری که مورد علاقه و توجه اوست، پیوند می دهد و باعث می شود که با قدمهایش به دنبال او برود و از وی پیروی کند.


اشارات
عارف صاحبدل
یعقوب قمری شریف‌آبادی