دوست قدیمی p6

تا میتونستم فقط میدویدم و با چشمام دنبال یک تاکسی نزدیک میگشتم

«یکم بریم از زبان تهیونگ ؟»
«از زبان تهیونگ»
بعد اینکه از ا.ت خداحافظی کردم ، سریع رفتم سمت سالن تمرینات
امیدوارم حداقل یکم دیر کرده باشم
هرچی نباشه دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدنه مگه نه ؟
وقتی به در رسیدم ، بازش کردم و رفتم داخل سالن
خوشبختانه استادم هنوز نیامده بود پس نشستم روی یک صندلی که همون نزدیکی ها بود
پیش خودم گفتم الان که نیامده بشینم یکم با گوشیم ور برم و یکم به مسائل زندگی فکر کنم یا شایدم فکر کردن به ا.ت بهتر از هرچیز دیگه ای باشه
راستش فکر نمیکردم اینقدر دختر بامزه و اسکلی «بر نخوره یه وقت» باشه اما غیر از اینا چیزی که منو جذب خودش کرده زیبایی وسف ناپذیرشه
با اینکه تازه باهاش اشنا شدم ، اما خب حس میکنم اون از هر نظر بی نقصه
اون بغل گرمی که داشت ، حس ارامش و امیدواریه قشنگی رو بهم تزریق کرد
فقط میدونم ، امیدم به اینکه بتونم در اینده یه خواننده معروف بشم رو بیشتر کرد
تو همین فکر ها بودم که استادم امد
(چه عجب اقای کیم تهیونگ ، یه روز از سال رو زود امدی)
با خنده ی ضایعی بهش گفتم (بله دیگه ، منو چی فرض کردین اقای نا ووندوک ؟)
_____________
اقا ازتون کم میشه یه کامنت بهم بدین ؟
این همه فیک راحب بی تی اس همه کامنت میذارن
به ما که رسید وا رسید ؟