تقدیم به رفقایی که جای پدرشون امروز کنارشون خالی بود❤️❤️
و ما نفس ميكشيديم به اميد
و راه ميرفتيم به اميد
و هر روز به ضرب و زور هم كه شده منحنى لبخند را روى صورت هايمان نقاشى ميكرديم…
(رها عابدينى)
و راه ميرفتيم به اميد
و هر روز به ضرب و زور هم كه شده منحنى لبخند را روى صورت هايمان نقاشى ميكرديم…
(رها عابدينى)
۳۴.۳k
۲۶ بهمن ۱۴۰۰