تو رو نقاشی کشیدم

تو رو نقاشی کشیدم

به یه رنگِ خوبِ آبی

تو شدی شبیه دریا

یا به رنگِ آسمونِ آبی

♥
تو رو نقاشی کشیدم

با یه رنگِ ارغوانی

دیدم تو، نیلوفری و

حیف تو مرداب بمونی

♥

کشیدم عکسِ تو رو من

سرخ، شبیه رنگِ آتیش

رنگ اون لالۀ قرمز

همون که یه روزی دادیش

♥

دوباره ، تو رو کشیدم

پاک و معصوم ، پرتقالی

شبیه ، بهارِ نارنج

که توی بهار بخوابی

♥


تو رو من کشیدم این بار

سفید و ، بدون رنگی

شبیه عشق ، شدی این بار

چه میاد بهت یه رنگی

♥

یا که نه ، تو رو سیاه کشیدم

تو رو پیش ماه نشوندم

انگاری خودِ شبی تو

ماه و اشتباه کشیدم

♥

تو به رنگِ زرد شدی و

شدی تو ، شبیه پائیز

هر رنگی شدی قشنگ بود

حتی غمگین ، مثل پائیز

♥

دیدم که فایده نداره

تو رو نقاشی کشیدن

تو که تصویری نداری

نمیشه ، عشق و کشیدن

♥

این شد که ، غزل سرودم

از تو و چهرۀ زیبات

می دونم سردِ کلامم

تو ببخش ، به رنگ چشمات

♥

♥ عشــــــــق مــــن دوســــــــــــــــتدارم بـــــا تـــــمام وجــــــــودم ♥