part: 30

اومد جلو و سرشو کمی خم کردو گف
_به منزل درویشی ما خوش اومدید امیدوارم اوقات خوبی رو اینجا سپری کنید خانم لی
نگاهی به سر تا پاش انداختم و خنده حرصی کردمو گفتم
_اه خدا، چرا من همیشه با دیوونه ها سروکار دارم
خندش کشیده تر شدو گف
_یجور میگی انگار خودت سالمی
هانا: مشکل اینجاس خودمم سالم نیستم پس حرفی نمیمونه
جفتشون خندیدن
هانا: حالا چرا اومدیم اینجا
کوک: میفهمی
بعد این حرفش دستمو گرفت و با خودش به داخل ویلای وسط باغ کشید
اصلا حس خوبی به اینجا نداشتم ولی مجبورم بهش اعتماد کنم چاره دیگه ندارمم
هانا: هی گوش کن پسر اگه بخاطر هیچی منو اینجا کشونده باشی...
نزاشت کامل کنم حرفمو که گف
_موهامو تک تک میکنی، خودم میدونم
دورم چرخید و با گرفتن شونه هام از پشت به داخل ویلا هدایتم کرد
و ادامه داد
_و ازونجایی که عاشق موهامم و همچین چیزی درانتظارمه مطمئن باش بخاطر هیچی نمیارمت اینجا
وارد سالن شدیم و به دیزاین شیک و محشرش خیره شدم
همه بچه ها تو سالن نشسته بودن و یجورایی اشفته بنظر میرسیدن با صدای قدمای ما سرشونو بلند کردن و نگاهشونو بهمون دادن
همه بلندشدن و خودشونو بهمون رسوندن و باهم ی سوالو پرسیدن
_هانا خوبیی
با تعجب سری تکون دادم و گفتم
_ارع چطور
کوک: هی هی بیاین بریم بشینیم همه چیو توضیح میدم
همه رفتیم نشستیم کوک و جیمین دو طرف من نشستن
کوک: هانا بهتره بچه ها حقیقتو از زبون خودت بشنون
سریع نگاهمو بش دادمو چن بار سرمو به نشونه نه تکون دادم
هانا: نمیشه
کوک: بخاطر همین دورهم جمع شدیم لطفا بگو حقیقتو
چشامو روهم فشردم و بعد اینکه نفس عمیقی کشیدم شروع به گفتن حقیقت کردم بعد اینکه همه چیو گفتم ی احساس سبکیی داشتم انگار ی بار از رو دوشم برداشته شده بود ولی ولی اینکه بچه ها هنوزم مث قبل باشن تضمینی درش نبود سرنوشتو هیچکس نمیتونست تغییر بده