🌺مقام و عظمت امام رضا(ع) بخش اول...🌺
* برترین اندیشمند *
خود امام رضا (ع) در مورد دانش بی کران حضرتش و برتری بر اندیشمندان و متفکّرین علوم مختلف می فرماید: «زمانی من در مسجدالنبی می نشستم و در آن موقع دانشمندان زیادی در مدینه بودند، هرگاه یکی از آن ها در پاسخ پرسشی عاجز می گشت و دیگران هم نمی توانستند از عهده جواب برآیند، همگی به من اشاره می کردند و مسائل مشکل را مطرح می کردند و من پاسخ همه آن ها را می دادم.»(4)
مرحوم شیخ صدوق می گوید: «مأمون در هر جا که احتمال می داد دانشمندی باشد و توانایی مناظره و مباحثه با امام رضا(ع) را داشته باشد به مجلس خویش دعوت می کرد و او را با امام هشتم(ع) وارد بحث می نمود.
او در این زمینه تلاش های فراوانی به عمل آورد تا اندیشمندان و نظریه پردازان فرقه ها و گروه های مختلف اسلامی و غیراسلامی در مباحثه علمی بر آن حضرت پیروز شوند، امّا امام رضا(ع) در تمام آن جلسات و مناظره های سنگین و پیچیده بر تمام دانشمندان عصر خویش غلبه می کرد. آن حضرت با کسی به بحث و مناظره نمی پرداخت مگر این که در پایان، طرف مقابل به فضیلت و برتری و دانش سرشار امام هشتم (ع) اعتراف می نمود و در برابر استدلال های قوی و محکم او سر تعظیم فرود می آورد.»(5)
پی نوشت ها:ـــــــــــــــــــــــ
18. اصول کافی، کلینی، ج 1، ص486.
19. الارشاد فی معرفة حجج اللّه علی العباد، شیخ مفید، ص304.
20. عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج 2، ص 182.
21. بحار الانوار، مجلسی، ج 49، ص 100.
22. مأخذ قبل، ج 1، ص 152.
23. اصول کافی، ج 4، ص 24.
24. نهج الفصاحه، ترجمه ابوالقاسم پاینده، حدیث 1355.
25. اثباة الهداة، شیخ حرّ عاملی، ج 7، ص 446ـ 445.
26. همان، ج 6، ص 117.
27. همان، ج 6، ص 103.
28. عیون اخبار الرضا، ج 2، ص279.
29. همان، ص 196.
30. بحارالانوار، ج 17، ص 210.
31. همان، ج 49، ص49.
32. التوحید، شیخ صدوق، ص 434.
33. انوار البهیّه، محدّث قمی، ص340.
خود امام رضا (ع) در مورد دانش بی کران حضرتش و برتری بر اندیشمندان و متفکّرین علوم مختلف می فرماید: «زمانی من در مسجدالنبی می نشستم و در آن موقع دانشمندان زیادی در مدینه بودند، هرگاه یکی از آن ها در پاسخ پرسشی عاجز می گشت و دیگران هم نمی توانستند از عهده جواب برآیند، همگی به من اشاره می کردند و مسائل مشکل را مطرح می کردند و من پاسخ همه آن ها را می دادم.»(4)
مرحوم شیخ صدوق می گوید: «مأمون در هر جا که احتمال می داد دانشمندی باشد و توانایی مناظره و مباحثه با امام رضا(ع) را داشته باشد به مجلس خویش دعوت می کرد و او را با امام هشتم(ع) وارد بحث می نمود.
او در این زمینه تلاش های فراوانی به عمل آورد تا اندیشمندان و نظریه پردازان فرقه ها و گروه های مختلف اسلامی و غیراسلامی در مباحثه علمی بر آن حضرت پیروز شوند، امّا امام رضا(ع) در تمام آن جلسات و مناظره های سنگین و پیچیده بر تمام دانشمندان عصر خویش غلبه می کرد. آن حضرت با کسی به بحث و مناظره نمی پرداخت مگر این که در پایان، طرف مقابل به فضیلت و برتری و دانش سرشار امام هشتم (ع) اعتراف می نمود و در برابر استدلال های قوی و محکم او سر تعظیم فرود می آورد.»(5)
پی نوشت ها:ـــــــــــــــــــــــ
18. اصول کافی، کلینی، ج 1، ص486.
19. الارشاد فی معرفة حجج اللّه علی العباد، شیخ مفید، ص304.
20. عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج 2، ص 182.
21. بحار الانوار، مجلسی، ج 49، ص 100.
22. مأخذ قبل، ج 1، ص 152.
23. اصول کافی، ج 4، ص 24.
24. نهج الفصاحه، ترجمه ابوالقاسم پاینده، حدیث 1355.
25. اثباة الهداة، شیخ حرّ عاملی، ج 7، ص 446ـ 445.
26. همان، ج 6، ص 117.
27. همان، ج 6، ص 103.
28. عیون اخبار الرضا، ج 2، ص279.
29. همان، ص 196.
30. بحارالانوار، ج 17، ص 210.
31. همان، ج 49، ص49.
32. التوحید، شیخ صدوق، ص 434.
33. انوار البهیّه، محدّث قمی، ص340.
۴.۸k
۱۰ خرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.