عکاس خودم

سلام،یه صحبت کوتاهی داشتم با بعضی از عزیزان:
هرجای ویسگون نگاه میکنم همش غم و اندوه و غصه و....میبینم،دوستان باور کنید با غم و غصه خوردن هیچی درست نمیشه،فکر اینم نکنید که بمیرید راحت میشید،اگر قرار با مردن راحت بشید پس چرا پا به این دنیا گذاشتیم،از کجا معلومه ما از دنیای قبلی وارد دنیای جدیدی نشدیم؟دوستان به خودتون بیاین من خودم به شخصه خیلیارو سراغ دارم که درداشون از منو شما خیلی بیشتره ولی میگن کاریش نمیشه کردو باید زندگی کرد،بهترین روزای زندگیتون درگیر غم و غصه نکنید،اگر در خودتون می‌بینید وارد رابطه بشید اگر نمیتونین پس هیچوقت وارد رابطه نشید،رابطه غم و غصه داره،اومدن و رفتن داره،هیچکس برا هیچکس نمیمونه،نه پدر نه مادر نه شوهر نه دوست پسر و نه...،ازین دنیا فقط باید دل بکنی و آزاد باشی،امیدوارم در آینده حسرت روزهایی رو نخورید که بخاطر هیچ و پوچ تباهش کردینه،بهترین انتقام از زندگی شاد بودنه،پس همیشه شادو خندون باشید.