من

من
پشت ِ شانه‌های ِ تو پنهان‌امـ هنوز
و دستان‌امـ چنانـ از دامانـ ِ دنیا ڪوتاه است
گویی سنگریزه‌ای غلطیده در پای صخره‌ای سخت

آفتابی
افتاده از دهانـ ِ آسمانـ

زنی
نشسته در پناه ِ سایه‌ی ِ خویش

من
پشت ِ چشم‌های ِ تو پنهان‌امـ هنوز
و هیچ‌ڪس
مرا از پشت ِ این همه نگاه ِخیره پیدا نمی‌ڪند ༉


#برای‌توڪه‌این‌حوالی‌پرسه‌میزنیᥫ᭡
صبحِ چشمهای دورازمنت بخیر 😍