سالهاست

سالهاست
به دنبال نشانی از تکه گم شده خود،
دل به دریا زده ام.

تو از کدام دریا آمده ای
که امواجِ گیسوانت
دیوانه ام میکند.

کاش عکسی بودم
بر آلبوم قدیمی خاطراتت.

هرچه می گردم
نشانی از من قبل از تو
در خود نمی جویم.

تو از کدام راه رسیده ای
که شعرهایم را به جنون می رسانی.

نمی دانم
از دست رفته ام یا از دست داده ام .

اما خوب می دانم
اگر روزی نباشی،
هیزمهای سرد شده تنور قلبم، 
به امیدِ هیچ چراغی گرم نخواهد شد.