مادرم شاعر نیست

مادرم شاعر نیست...
در عوض نصف غزل های جهان را گفته!
شعر را می فهمد...
مادرم قافیه ی لبخند است...
وزنِ احساس...
ردیفِ بودن...
مادرم مثنوی معنوی است...
حافظ و سعدی و خیّام و نظامی اصلاً...
مادرم شعرترین منزوی است!
من رباعی هستم!
خواهرانم غزل اند!
پدرم شعر سپید...
صبح، بیدل داریم با کمی نان و پنیر!
ظهر سهراب و عطر ریحان...
شب رهی یا قیصر!
مادرم شاعر نیست!
در عوض نصف غزل های جهان را گفته...
دفتر شعرش آب...
ناشرش آیینه و محلّ توزیع، خانه ی کوچک ما.