یا یها النبی قل لزواجک و بناتک و

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَ بَنَاتِکَ وَ نِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلابِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنَی أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کَانَ اللّهُ غَفُورا رَحِیما» . [۱]

ر.ک: نور: آیات ۳۰، ۳۱، ۵۸ و احزاب: آیه ۵۳ و ۵۹.

«ای پیامبر! به زنان و دختران خود و به زنان مؤمنان بگو که جلباب ها [روسری های بلند] خود را بر خویش فرو افکنند. این برای آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [ به احتیاط ] نزدیکتر است و خدا آمرزنده و مهربان است».