تقدیم به بانوان پارسی

تقدیم به بانوان پارسی

همان باش که برایش زاده شدی بانو ...
تو زنی ؛زنی از تبار میترا وآتوسا ،به دلاوری گرد آفرید و
دلبری شیرین،که لیاقت فرهادی کوه کن را داری،تا
تندیست بر بیستون خودنمایی کند،
نه ملعبه ای باشی برای
عیاشی شبگردان همیشه مست کوی و
برزن.
تو زنی ؛زنی که خون تهمینه در رگهایش جاریست،با
صداقتی به بلندای البرز وپاکی به زلالی چشمه هایش
تو زنی؛زنی که دامنش همچون پهنه ی دشت های سرزمینت،
سبز است ونجیب،و نیالوده
تو زنی؛زنی که هر سپیده دم ،قامت راست میکنی چون
سپیدار وقد علم میکنی در برابر طوفان بی رحم زندگی و در
جنگی نا برابر استقامتی بی بدیل داری و شب ها
در بسترت
تکه های خورد شده ی زنانگیت را به هم میچسبانی ...
همان باش که لیاقت توست بانو ...
نه آنچه
که خواسته و
پسند نامردان است