/
6
پارت دوم
#پارت_دوم
صادق محرمی که در این دیدار ۴ قطع توپ و ۵ تکل موفق داشت، در این صحنه هم داروین نونیز، ستاره‌ی تیم لیورپول را لب خط کنترل می‌کند؛ ضمن این که حمایت عالی عزت‌اللهی را هم در فضای پشت سر خود دارد. صادق در نهایت توپ را در این صحنه از نونیز پس می‌گیرد.
هم‌چنین در فاز انتقال از حمله به دفاع هم حسین کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل‌زاده در چندین صحنه به شکلی عالی جای خالی محرمی که در فاز حمله شرکت کرده بود را پوشش دادند تا برخلاف برخی بازی‌های ایران زیر نظر اسکوچیچ( مثل بازی رفت با کره در تهران و گل سون از فضای پشت محرمی) ایران در این ناحیه از زمین هم آسیب‌پذیر نباشد.
ایران در فاز انتقال از حمله به دفاع است، پاس به فضای پشت محرمی برای نونیز ارسال می‌شود، اما کنعانی با آگاهی محیطی بالا آن فضا را پوشش داده و به وینگر چپ اروگوئه اجازه تک به تک شدن با بیرانوند را نمی‌دهد.
شاید تنها ضعف دفاعی ایران در این دیدار، فرصت‌های شوت‌زنی زیادی بود که از منطقه‌ی ۱۴ در اختیار بازیکنان اروگوئه، به ویژه سوارز قرار داد. دلیل اصلی این اتفاق هم به نظر به دیر بالا آمدن یا بالا نیامدن دو مدافع میانی ایران، در زمان‌هایی که پوشش کافی را پشت سر خود داشتند برمی‌گشت.
دیر بالا آمدن شجاع باعث می‌شود تا سوارز بین خطوط ایران صاحب توپ شود، یک کار ترکیبی را با والورده شکل دهد و با یک ضربه‌ی چیپ دروازه‌ی ایران را با تهدیدی جدی مواجه سازد. تیم ایران در این دیدار ۱۵ شوت را دریافت کرد.
شجاعت در ساخت بازی
ایران اگرچه تنها ۴۱٪ از مالکیت توپ را در اختیار داشت، اما توانست چندین مرتبه ساخت بازی از عقب زمین را به لطف داشتن دو دروازه‌بان با بازی با پای مناسب، بیرانوند و عابدزاده، دو مدافع میانی بازی‌ساز، کنعانی و شجاع و هافبک‌های پرس‌گریزی مثل قدوس و عزت‌اللهی، به سرانجام برساند. حتی تک گل زیبای ایران در این مسابقه هم روی شکستن پرسینگ اروگوئه حاصل شد.
در این صحنه می‌بینید در حال که عزت‌اللهی کاملاً زیر پرس حریف است، کنعانی جزو گزینه‌های در دسترس بیرانوند نیست و خلیل‌زاده هم احتمال دارد زیر پرس والورده قرار گیرد، باز هم بیرو یک پاس روبه‌جلوی ریسکی به حاجی‌صفی را به یک پاس بلند ترجیح می‌دهد.
در ادامه‌ی صحنه‌ی قبلی، ایران با ارسال ۴ پاس تک‌ضرب، که پاس آخر یک پاس تعویض منطقه توسط عزت‌اللهی است، بازی را به جناح مخالف برای جلالی برده و به طور کامل از زیر پرسینگ اروگوئه خارج می‌شود.
این صحنه‌ی آغاز حمله‌ی منجر به گل ایران است؛ عابدزاده ابتدا یک پاس کوتاه را برای حاجی‌صفی ارسال می‌کند، احسان توپ را برای امیر برمی‌گرداند، در حالی که احتمال دارد نونیز، پاس عابدزاده به کنعانی را قطع کند، امیر آن‌قدر به دقت پاس خود اطمینان دارد که توپ را به کنعانی می‌سپارد.
#تیم_ملی_فوتبال_ایران
#شجاع_خلیل_زاده
صادق محرمی که در این دیدار ۴ قطع توپ و ۵ تکل موفق داشت، در این صحنه هم داروین نونیز، ستاره‌ی تیم لیورپول را لب خط کنترل می‌کند؛ ضمن این که حمایت عالی عزت‌اللهی را هم در فضای پشت سر خود دارد. صادق در نهایت توپ را در این صحنه از نونیز پس می‌گیرد.
هم‌چنین در فاز انتقال از حمله به دفاع هم حسین کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل‌زاده در چندین صحنه به شکلی عالی جای خالی محرمی که در فاز حمله شرکت کرده بود را پوشش دادند تا برخلاف برخی بازی‌های ایران زیر نظر اسکوچیچ( مثل بازی رفت با کره در تهران و گل سون از فضای پشت محرمی) ایران در این ناحیه از زمین هم آسیب‌پذیر نباشد.
ایران در فاز انتقال از حمله به دفاع است، پاس به فضای پشت محرمی برای نونیز ارسال می‌شود، اما کنعانی با آگاهی محیطی بالا آن فضا را پوشش داده و به وینگر چپ اروگوئه اجازه تک به تک شدن با بیرانوند را نمی‌دهد.
شاید تنها ضعف دفاعی ایران در این دیدار، فرصت‌های شوت‌زنی زیادی بود که از منطقه‌ی ۱۴ در اختیار بازیکنان اروگوئه، به ویژه سوارز قرار داد. دلیل اصلی این اتفاق هم به نظر به دیر بالا آمدن یا بالا نیامدن دو مدافع میانی ایران، در زمان‌هایی که پوشش کافی را پشت سر خود داشتند برمی‌گشت.
دیر بالا آمدن شجاع باعث می‌شود تا سوارز بین خطوط ایران صاحب توپ شود، یک کار ترکیبی را با والورده شکل دهد و با یک ضربه‌ی چیپ دروازه‌ی ایران را با تهدیدی جدی مواجه سازد. تیم ایران در این دیدار ۱۵ شوت را دریافت کرد.
شجاعت در ساخت بازی
ایران اگرچه تنها ۴۱٪ از مالکیت توپ را در اختیار داشت، اما توانست چندین مرتبه ساخت بازی از عقب زمین را به لطف داشتن دو دروازه‌بان با بازی با پای مناسب، بیرانوند و عابدزاده، دو مدافع میانی بازی‌ساز، کنعانی و شجاع و هافبک‌های پرس‌گریزی مثل قدوس و عزت‌اللهی، به سرانجام برساند. حتی تک گل زیبای ایران در این مسابقه هم روی شکستن پرسینگ اروگوئه حاصل شد.
در این صحنه می‌بینید در حال که عزت‌اللهی کاملاً زیر پرس حریف است، کنعانی جزو گزینه‌های در دسترس بیرانوند نیست و خلیل‌زاده هم احتمال دارد زیر پرس والورده قرار گیرد، باز هم بیرو یک پاس روبه‌جلوی ریسکی به حاجی‌صفی را به یک پاس بلند ترجیح می‌دهد.
در ادامه‌ی صحنه‌ی قبلی، ایران با ارسال ۴ پاس تک‌ضرب، که پاس آخر یک پاس تعویض منطقه توسط عزت‌اللهی است، بازی را به جناح مخالف برای جلالی برده و به طور کامل از زیر پرسینگ اروگوئه خارج می‌شود.
این صحنه‌ی آغاز حمله‌ی منجر به گل ایران است؛ عابدزاده ابتدا یک پاس کوتاه را برای حاجی‌صفی ارسال می‌کند، احسان توپ را برای امیر برمی‌گرداند، در حالی که احتمال دارد نونیز، پاس عابدزاده به کنعانی را قطع کند، امیر آن‌قدر به دقت پاس خود اطمینان دارد که توپ را به کنعانی می‌سپارد.
#تیم_ملی_فوتبال_ایران
#شجاع_خلیل_زاده
۴.۱k
۰۴ مهر ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.