مرگ ♡عشق ♡زندگی ♡پارت۲♡ ♡فصل۲♡

کوکی: ات تو تو مگه نمردی (با بغض )
ات: وقتی گفت نمردم همه شنیدن و منم مجبور شدم فرار کنم و از فن ساین بیام بیرون و اومدم بیرون ولی کوک داشت دنبالم میومد و مجبور شدم از کوچه ی پشتی برم و کوک و گمم کرد
کوک: باورم نمیشه اون ات بود باورم نمیشد اه شت گمش کردم که یهو نگهبان ها اومدن
نگهبان ها:شما الان باید سر فن ساین باشین لطفا بیاین
کوک: کل فن ساین ذهنم و ات مشغول کرده بود و بالاخره تموم شد و اومدیم خونه
جین: باورم نمیشه ات هموز زنده باشه
کوک: الان این مهم نیست من باید ات و پیدا کنم و برشگردونم ولی جرا ازم فرار کرد؟
تهیونگ: کوکی هرچی ممکنه
کوکی: میگی اون ازدواج کرده هان(با داد)
تهیونگ: نه منظورم اون نبود منظورم اینکه اون خیلی سختی کشیده چون وقتی تو فراسنه فکر کردیم مرده اون همونجا موند و معلوم نیست چه جوری برگشته کره ی جنوبی و خیلی سختی کشیده و شاید از دست یک نفر فرار میکنه
کوکی: یعینی چی یعنی ممکنه ات تو خطر باشه وای نه من دارم دیوونه میشم من بای. پیداش کنم من میرم دنبالش
جیمین: کوک نه نرو صبر کن
کوکی: کسی به خواد جلومو و بگیره خونش پای خودشه(با داد ) و رفت
جین: بیاین تعقیبش کنم ممکنه بلایی سر خودش بیاره
جیمین: موافقم
شوگا: نمیدونم چرا ولی منم میخوام بیام چون میترسم بلایی سر خودش بیاره و همه رفتیم
ات: باورم نمیشه بعد این همه مدت پیداش کردم چه قدر تغیر کرده بود ( با گریه) بعد از چند ساعت که ساعت ها حدود ۱۰ شب بود دلم گرفته بود و رفتم دریا شاید دلم باز شد همینطور که داشتم راه میرفتم یهو یک دست پشتم احساس کردم