هـــــی رفیـــق ...

هـــــی رفیـــق ...

زیـــــاد خـــوبــــــی نکــــــــن !

انســــان استـــــــــــــ ، فـــرامــوشکـار استــــــــــــــ !

از تنهایــــــی اش کــه در بیــایــــــد ، تنهــــایـــی اتــــــ را دور مـــــی زنــــد !

پشتــــــــ مــــی کنـــــد بــه تـــو ، بـــه گـــذشتـــه اش !

حتّــــی روزی مـــــی رســـــد کـــه به تـــو مــــی گـــویـــــد :
شمــــا...؟