نامه
نامه۳:خلوتگاه...
همیشه در سکوت خلوتگاه نه اینکه هراسی باشد
بلکه از سکوت می باکم
که خلوتگاه من با تو چنین باشد
هزاران حرف دارم
ای بهانه ی گفتن!
تو را مانند عشق همیشه محتاجم!
چون عشق را با تو پیدا کردم و
در قلبم تو ماوا کردی...
ای ترانه ی خواندن!
تو را مانند ساز هایی که می نوازند به طرح سوزناک...
همچون نوایی که از نی بیرون می آید
تو را میخوانم و
با همین حس می مانم...!
ای یگانه ی بودن!
تو را با بودنت می خواهم
همیشه و هرجا...
چون گلی که به بوستان صفا می دهد
ای گل خوشبوترین!
در بوستان من بمان و مرا بخوان...
ای عشق بی نظیر!
به خلوتگاه من خوش آمدی...
تو را با اوصاف جداگانه مینویسم
وصف تو بیش از اینها بها دارد
ای کرامت...
ای خوبی...
مرا بخوان به اوج خداوندیت...
که غرقم کنی در دریای طوفان شدهای
که کشتی هایش درهم شکسته اند!
جز یک غریق
که غرق دریای عشق توست...
حتی به قایق هم امیدوارم
یعنی می شود؟؟
خلوتگاه من سفر کند به دریای تو؟
چنان که از ساحل رویتش کنم
و بنگرم کنارم تو هستی؟
بس غافل گیر می شوم...
کاش میشد خلوتگاه من را زینت دهی
با بودن خوبت...
سکوت خلوتگاه میشکند
در هوای عاشقی...!
۹۳/۴/۱۳
برگرفته از کتاب مرگ آلاله
شاعر مهرداد شائقی(مهر)
#شعر #شعر_سپید #شعر_معاصر_جهان #شعر_موج_نو #شعر_نو #شعر_ناب #شعر_چامک #شعر_عاشقانه #شعر_بخوانید #شعر_کوتاه #غزل #شاعر #شاعری #شاعران #شاعرانه #شاعری_که_اشک_هایش_را_فروخت #مهر #مهرداد_شائقی_مِهر #مهرداد_شائقی #حسین_منزوی #مرگ_آلاله #خلوت_سرا
https://www.instagram.com/p/CnerE8jqmV3/?igshid=NDdhMjNiZDg=
همیشه در سکوت خلوتگاه نه اینکه هراسی باشد
بلکه از سکوت می باکم
که خلوتگاه من با تو چنین باشد
هزاران حرف دارم
ای بهانه ی گفتن!
تو را مانند عشق همیشه محتاجم!
چون عشق را با تو پیدا کردم و
در قلبم تو ماوا کردی...
ای ترانه ی خواندن!
تو را مانند ساز هایی که می نوازند به طرح سوزناک...
همچون نوایی که از نی بیرون می آید
تو را میخوانم و
با همین حس می مانم...!
ای یگانه ی بودن!
تو را با بودنت می خواهم
همیشه و هرجا...
چون گلی که به بوستان صفا می دهد
ای گل خوشبوترین!
در بوستان من بمان و مرا بخوان...
ای عشق بی نظیر!
به خلوتگاه من خوش آمدی...
تو را با اوصاف جداگانه مینویسم
وصف تو بیش از اینها بها دارد
ای کرامت...
ای خوبی...
مرا بخوان به اوج خداوندیت...
که غرقم کنی در دریای طوفان شدهای
که کشتی هایش درهم شکسته اند!
جز یک غریق
که غرق دریای عشق توست...
حتی به قایق هم امیدوارم
یعنی می شود؟؟
خلوتگاه من سفر کند به دریای تو؟
چنان که از ساحل رویتش کنم
و بنگرم کنارم تو هستی؟
بس غافل گیر می شوم...
کاش میشد خلوتگاه من را زینت دهی
با بودن خوبت...
سکوت خلوتگاه میشکند
در هوای عاشقی...!
۹۳/۴/۱۳
برگرفته از کتاب مرگ آلاله
شاعر مهرداد شائقی(مهر)
#شعر #شعر_سپید #شعر_معاصر_جهان #شعر_موج_نو #شعر_نو #شعر_ناب #شعر_چامک #شعر_عاشقانه #شعر_بخوانید #شعر_کوتاه #غزل #شاعر #شاعری #شاعران #شاعرانه #شاعری_که_اشک_هایش_را_فروخت #مهر #مهرداد_شائقی_مِهر #مهرداد_شائقی #حسین_منزوی #مرگ_آلاله #خلوت_سرا
https://www.instagram.com/p/CnerE8jqmV3/?igshid=NDdhMjNiZDg=
۳.۷k
۰۲ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.