من و تو ، نم نم باران و نگو ؛ وای خدا"...

من و تو ، نم نم باران و نگو ؛ وای خدا"...
چاییِ داغ دو فنجان و نگو ؛ وای خدا"!!!

پشت یک پنجره و شُرشُر باران و کمی"!!!
عطر شب بوی پریشان و نگو ؛ وای خدا"...

جای دست تو که از شیشه زدوده است بخار"!!!
و تماشای درختان و نگو ؛ وای خدا"...

قطره ها بر روی شیشه ؛ همگی رقص کنان"!!!
نرم و آهسته و غلتان و نگو ؛ وای خدا"...

لحظه ای خیس شدن ؛ خاطره انگیز شدن"...
پا به پای تو و آبان و نگو ؛ وای خدا"!!!

هُرم آغوش تو و سردی باران ؛ چه شود"...
لبِ چون غنچه ی خندان و نگو ؛ وای خدا"!!!

هوس بوسه ای از کنج لب یخ زده ات"...
آتش حیله ی شیطان و نگو ؛ وای خدا"!!!

بوسه ای داغ به سنگینی احساس گناه"!!!
لحظه ای بعد پشیمان و نگو ؛ وای خدا"...

بغض سنگین من و گریه ی پنهانی تو"!!!
خیسیِ سطح خیابان و نگو ؛ وای خدا"...

شاعر
فرهاد شریفی