تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ق
آیه 39 و 40
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
فَاصْبِرْ عَلىٰ مٰا يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ (٣٩)
پس [بر آزار مشركان] شكيبا باش، و پيش از طلوع خورشيد و پيش از غروب آن پروردگارت را همراه با سپاس و ستايش تسبيح گوى،
وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبٰارَ السُّجُودِ (٤٠)
و در پاره اى از شب و نيز پس از سجده ها خدا را تسبيح گوى،
نکته ها:
اسلام، در شادى و غم، به تسبيح خداوند فرمان داده است:
در شادى: «اذا جاء نصراللّه والفتح... فسبّح بحمد ربّك...»(49)
در غم: «فاصبر على ما يقولون و سبح بحمد ربّك...»
شبيه اين دو آيه را در سوره طه آيه 130 مى خوانيم: «فاصبر على ما يقولون و سبّح بحمد ربّك قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها و من اناء الّيل فسبّح و أطراف النّهار»
پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله گاهى از سخنان ياوه مشركان، سينه اش تنگ مى شد. «و لقد نعلم انك يضيق صدرك بما يقولون»(50) لذا خداوند به او فرمان صورى مى دهد «فاصبر على ما يقولون»
برخى از عقايد باطل و گفته هاى نارواى مشركان در قرآن نقل شده است، از جمله:
- آنان براى خداوند فرزند و شريك پذيرفته و بت ها را واسطه فيض و شفيع مى پنداشتند.
- آنان درباره ى پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله كلمات ساحر، كاهن، شاعر، دست پرورده و مجنون مى گفتند.
لذا خداوند در اين آيات به شكيبايى فرمان داده و راه ايستادگى در برابر مخالفان را، ذكر و ياد خدا بر شمرده است.
به گفته ابن عباس، مراد از قبل از طلوع، نماز صبح و قبل از غروب، نماز ظهر و عصر است و مقصود از «من الّيل» نماز مغرب و عشا و مراد از «ادبار السّجود» نمازهاى نافله است.(51)
امام باقرعليه السلام فرمود: مراد از «ادبار السجود»، دو ركعت نافله پس از نماز مغرب است.(52)
امام صادق عليه السلام در ذيل آيه «و سبّح بحمد ربّك قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها» فرمودند: در وقت صبح و شام ده مرتبه بگو: «لا اله الاّ اللّه وحده لا شريك له و له الملك و له الحمد يحيى و يميت و هو على كلّ شى ء قدير».(53)
اوقات عبادت در اسلام براساس علائم طبيعى همچون حالات ماه و خورشيد است كه در دسترس همگان است. «قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها»
-----
49) نصر، 1 - 3.
50) حجر، 97.
51) تفسير مراغى.
52) وسائل، ج 4، ص 73.
53) تفسير مجمع البيان.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ق
آیه 39 و 40
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
فَاصْبِرْ عَلىٰ مٰا يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ (٣٩)
پس [بر آزار مشركان] شكيبا باش، و پيش از طلوع خورشيد و پيش از غروب آن پروردگارت را همراه با سپاس و ستايش تسبيح گوى،
وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبٰارَ السُّجُودِ (٤٠)
و در پاره اى از شب و نيز پس از سجده ها خدا را تسبيح گوى،
نکته ها:
اسلام، در شادى و غم، به تسبيح خداوند فرمان داده است:
در شادى: «اذا جاء نصراللّه والفتح... فسبّح بحمد ربّك...»(49)
در غم: «فاصبر على ما يقولون و سبح بحمد ربّك...»
شبيه اين دو آيه را در سوره طه آيه 130 مى خوانيم: «فاصبر على ما يقولون و سبّح بحمد ربّك قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها و من اناء الّيل فسبّح و أطراف النّهار»
پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله گاهى از سخنان ياوه مشركان، سينه اش تنگ مى شد. «و لقد نعلم انك يضيق صدرك بما يقولون»(50) لذا خداوند به او فرمان صورى مى دهد «فاصبر على ما يقولون»
برخى از عقايد باطل و گفته هاى نارواى مشركان در قرآن نقل شده است، از جمله:
- آنان براى خداوند فرزند و شريك پذيرفته و بت ها را واسطه فيض و شفيع مى پنداشتند.
- آنان درباره ى پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله كلمات ساحر، كاهن، شاعر، دست پرورده و مجنون مى گفتند.
لذا خداوند در اين آيات به شكيبايى فرمان داده و راه ايستادگى در برابر مخالفان را، ذكر و ياد خدا بر شمرده است.
به گفته ابن عباس، مراد از قبل از طلوع، نماز صبح و قبل از غروب، نماز ظهر و عصر است و مقصود از «من الّيل» نماز مغرب و عشا و مراد از «ادبار السّجود» نمازهاى نافله است.(51)
امام باقرعليه السلام فرمود: مراد از «ادبار السجود»، دو ركعت نافله پس از نماز مغرب است.(52)
امام صادق عليه السلام در ذيل آيه «و سبّح بحمد ربّك قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها» فرمودند: در وقت صبح و شام ده مرتبه بگو: «لا اله الاّ اللّه وحده لا شريك له و له الملك و له الحمد يحيى و يميت و هو على كلّ شى ء قدير».(53)
اوقات عبادت در اسلام براساس علائم طبيعى همچون حالات ماه و خورشيد است كه در دسترس همگان است. «قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها»
-----
49) نصر، 1 - 3.
50) حجر، 97.
51) تفسير مراغى.
52) وسائل، ج 4، ص 73.
53) تفسير مجمع البيان.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۵.۳k
۲۷ دی ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.