بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
و خطاب به علمای نجف فرمودند:شما روزهای سیاهی در پیش دارید، اینطور که زمینه است شما روزهای بدی خواهید دید.اینها خواب‌های خیلی عمیقی برای شما دیده‌اند، خواب‌های خیلی عمیق برای اسلام و مسلمین دیده‌اند. شما موظفید که مجهز شوید و در مقابل بایستید، اگر مجهز نشوید و ایستادگی نکنید، هم خودتان به فنا می‌روید و احکام اسلام، و شما مسئول خواهید بود. (نهضت امام خمینی،ص 579)
با اوج گرفتن قیام مردم ایران و طرفداری از امام خمینی (ره) به خاطر اسلامخواهی از یک سو و بروز بحران در عراق از سوی دیگر، رژیم بعثت اقدام به اخراج امام نمود. مردم ورود وی به ایران را خواستار شدند، اما بر اساس سیاست بسیار بصیرانه می‌فرمود: شاه باید برود. چرا که شدت خواست مردم انقلابی که نگرانی از زیر تانک رفتن نیز نداشتند سبب تنگ شدن عرصه بر شاه و حامیان بقایش در ایران امریکا، انگلیس و اسرائیل می‌گردید. لذا ایشان به ناچار باید از عراق خارج می‌شدند. تصمیم عزیمت به کویت گرفتند که دولت کویت اجازه نداد.
فرانسه به عنوان کشور آزاد، به ایشان ویزای موقت داد و قصد این بود که اولاً از عراق خارج شود تا به ایران نزدیک نباشد و جوّ انقلابی به مردم - شیعیان عراق تسری نیابد - ثانیاً در پاریس تحت کنترل قرار گیرد - ثالثاً بتوانند امثال بنی‌صدر، قطب‌زاده، یزدی و ... را دور او بچینند و رابعاً فرصتی داشته باشند تا برای شاه، قیام مردم در ایران و تکلیف امام چاره‌ای بیاندیشند.
به رهبری امام و قیام عمومی و سراسری مردم، شاه مجبور به فرار شد. حکومت‌های موقت امثال شریف امامی و بختیار نیز به مراتب ضعیف‌تر از شاه بودند و دیگر چاره‌ای جز بازگشت امام (ره) نبود.
البته طرح تروری که هیچ‌گاه مطرح نشد، تدوین شد. امام ساعتی جهت عزیمت به فرودگاه اعلام کردند و خودرویی جهت انتقال ایشان قبل از پرواز به اقامتگاه‌شان در نوفل لوشاتو آمد. اما امام دو ساعت زودتر امر به تخلیه مکان اقامت کردند و با خودروی دیگری به فرودگاه رفتند و آن خودرو در همان محل و در ساعت مقرر برای سوار شدن امام منفجر شد. (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
و خطاب به علمای نجف فرمودند:شما روزهای سیاهی در پیش دارید، اینطور که زمینه است شما روزهای بدی خواهید دید.اینها خواب‌های خیلی عمیقی برای شما دیده‌اند، خواب‌های خیلی عمیق برای اسلام و مسلمین دیده‌اند. شما موظفید که مجهز شوید و در مقابل بایستید، اگر مجهز نشوید و ایستادگی نکنید، هم خودتان به فنا می‌روید و احکام اسلام، و شما مسئول خواهید بود. (نهضت امام خمینی،ص 579)
با اوج گرفتن قیام مردم ایران و طرفداری از امام خمینی (ره) به خاطر اسلامخواهی از یک سو و بروز بحران در عراق از سوی دیگر، رژیم بعثت اقدام به اخراج امام نمود. مردم ورود وی به ایران را خواستار شدند، اما بر اساس سیاست بسیار بصیرانه می‌فرمود: شاه باید برود. چرا که شدت خواست مردم انقلابی که نگرانی از زیر تانک رفتن نیز نداشتند سبب تنگ شدن عرصه بر شاه و حامیان بقایش در ایران امریکا، انگلیس و اسرائیل می‌گردید. لذا ایشان به ناچار باید از عراق خارج می‌شدند. تصمیم عزیمت به کویت گرفتند که دولت کویت اجازه نداد.
فرانسه به عنوان کشور آزاد، به ایشان ویزای موقت داد و قصد این بود که اولاً از عراق خارج شود تا به ایران نزدیک نباشد و جوّ انقلابی به مردم - شیعیان عراق تسری نیابد - ثانیاً در پاریس تحت کنترل قرار گیرد - ثالثاً بتوانند امثال بنی‌صدر، قطب‌زاده، یزدی و ... را دور او بچینند و رابعاً فرصتی داشته باشند تا برای شاه، قیام مردم در ایران و تکلیف امام چاره‌ای بیاندیشند.
به رهبری امام و قیام عمومی و سراسری مردم، شاه مجبور به فرار شد. حکومت‌های موقت امثال شریف امامی و بختیار نیز به مراتب ضعیف‌تر از شاه بودند و دیگر چاره‌ای جز بازگشت امام (ره) نبود.
البته طرح تروری که هیچ‌گاه مطرح نشد، تدوین شد. امام ساعتی جهت عزیمت به فرودگاه اعلام کردند و خودرویی جهت انتقال ایشان قبل از پرواز به اقامتگاه‌شان در نوفل لوشاتو آمد. اما امام دو ساعت زودتر امر به تخلیه مکان اقامت کردند و با خودروی دیگری به فرودگاه رفتند و آن خودرو در همان محل و در ساعت مقرر برای سوار شدن امام منفجر شد. (ادامه دارد...)
۴۰۸
۱۲ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.