گاه می باید رفت مصلحت در این است
گاه می باید رفت مصلحت در این است
گاه با کوهی عشق بودنت توهین است
گاه خرسندی ها در نبودت جاریست
گاه این رفتن ها برتو هم شیرین است
گه دلش جایی هست که تو بیجا هستی
گه تو گر کمرنگی محفلش رنگین است
روزگاری مهرش رنگ فروردین است
گاه هم دلخسته است روزیت نفرین است
گاه در رفتن ها حرمتی خواهد ماند
گاه می باید رفت مصلحت در این است
گاه با کوهی عشق بودنت توهین است
گاه خرسندی ها در نبودت جاریست
گاه این رفتن ها برتو هم شیرین است
گه دلش جایی هست که تو بیجا هستی
گه تو گر کمرنگی محفلش رنگین است
روزگاری مهرش رنگ فروردین است
گاه هم دلخسته است روزیت نفرین است
گاه در رفتن ها حرمتی خواهد ماند
گاه می باید رفت مصلحت در این است
۴۵۲
۲۵ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.