تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

امام صادق علیه السلام :
هر كس حقيقت را از طريق قرآن نشناسد، از فتنه ها بركنار نمى ماند.
محاسن، ج1، ص216

هرشب آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره صافات

آیات 75 تا 82

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76)
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمْ الْبَاقِينَ (77)
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78)
سَلَامٌ عَلَي نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79)
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)


و همانا نوح، ما را (به فرياد رسى) ندا داد، (و نداى او را اجابت كرديم) پس چه خوب پاسخ دهنده اى هستيم.

و او و كسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم.

و (تنها) نسل او را باقى گذاشتيم.

و در ميان آيندگان براى او (مدح و ثنا) به جا گذاشتيم.

در ميان جهانيان بر نوح سلام باد.

همانا ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى دهيم.

به راستى كه او از بندگان مؤمن ما بود.

سپس ديگران را غرق كرديم.

نکته ها:

در قرآن، بارها درباره حضرت نوح كه الگو و اُسوه مقاومت است و تاريخ آن حضرت براى پيامبر اسلام سبب دلگرمى و آرامش بوده، سخن به ميان آمده است. اين پيامبر الهى ويژگى هايى داشت از جمله:
الف) اولين پيامبر اولوا العزم است كه به عنوان شيخ الانبيا ناميده شده است.
ب) تنها پيامبرى است كه مدّت رسالتش در قرآن مطرح شده است.
ج) سلام خداوند به نوح ويژگى خاصى دارد و عبارت «فى العالمين» به آن اضافه شده است.
د) پيامبرى است كه حتّى فرزند و همسرش با او مخالف بودند و به او ايمان نياوردند.
كلمه «آخِر» در زبان عربى به معناى پايان و «آخِرين» به معناى آيندگان است. امّا «آخَر» به معناى ديگر و «آخَرين» به معناى ديگران است.
فرق ميان تاريخى كه قرآن بيان مى كند با ساير كتب تاريخ آن است كه قرآن بعد از نقل يك ماجراى واقعى، سنّت هاى الهى در مورد آن را بيان مى نمايد. «كذلك نجزى المحسنين»
شايد مراد از نداى حضرت نوح در اين آيه، همان آيه 26 سوره مؤمنون باشد كه گفت: «ربّ انصرنى بما كذّبون» خدايا در برابر تكذيب آنان مرا يارى كن.
خداوند، «نِعم المجيبون» است، يعنى آنچه را به صلاح بنده باشد اجابت مى كند، نه آنچه را بنده معيّن كرده است. لذا گاهى خواسته اى دارى و خداوند چيز ديگرى جايگزين آن مى كند. گاهى خواسته ات را با تأخير اجابت مى كند و گاهى اصلاً خواسته ات را نمى دهد، چنانكه نوح، نجات فرزندش را خواست ولى اجابت نشد.