ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺯ ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺷﻚ ﭼﻪ ﺭﻳﺰﻡ ﺑﻪ ﭘﺎﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﭼﺮﺍ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﻧﺴﻮﺯﻡ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮﻡ
ﻧﻤﻴﺮﻭﺩ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺎﺟﺮﺍﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﻴﺎﻫﻲ ، ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻋﺰﺍ
ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻏﻢ ﻭ ﻏﺼﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﺯ ﻛﻮﭼﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻲ‌ﺷﻨﻮﻡ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺮﻭﺏ ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ ﺻﺪﺍﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﻣﺮﺍ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻛﺸﺖ
ﺻﺪﺍﻱ ﻧﺎﻟﻪ‌ﻱ ﻣﻬﺪﻱ ﺑﻴﺎﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻛﺸﺎﻛﺶ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻛﻮﭼﻪ‌ﻫﺎ ﺍﻱ ﻛﺎﺵ
ﻣﺮﺍ ﻋﺪﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻴﺰﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﻛﻨﺎﺭ ﻗﺒﺮ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻢ ﺭﻭﺯﻱ
ﺑﻨﺎ ﺷﻮﺩ ﺣﺮﻡ ﺑﺎ ﺻﻔﺎﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ
ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺴﺘﻪ‌ﺍﻡ ﺁﺧﺮ ﮔﺮﻩ ﮔﺸﺎﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ
ﻣﮕﺮ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺍﻓﺘﺪ ﺩﻋﺎﻱ ﺗﻮ ﻣﺎﺩﺭ