سطحِ توقعتان را نسبت به آدمهای اطرافتان،

سطحِ توقعتان را نسبت به آدمهای اطرافتان،
بچسبانید کفِ زمین!
کنار بیایید با خودتان،که آدمها همین اند؛
قرار نیست همیشه مطابقِ میلِ تو رفتار کنند
یک روز با تو میخندند و
فردایش به زمین خوردنِ تو!
بگردید و آنهایی را که کنارشان
خودِ واقعیِ تان هستید پیدا کنید!
آنهایی که مجبور نیستید کنارشان نقش بازی کنید
که مبادا فردا روزی برایتان حرف دربیاورند...
لبخند بزنید
به تمامِ آنهایی که زندگیشان را گذاشته اند برای آزار دادنتان
باور کنید هیچ چیز به اندازه ی لبخندِ شما،
معادلاتشان را بهم نمیریزد!

[علی قاضی نظام]