من میروم؛ و کلید این خانه ی دلیگر را
من میروم؛ و کلید این خانهی دلیگر را
زیرِ هیچ گلدانی نخواهم گذاشت
دلتنگ که شدی، آمدی نبودم؛ نگرد.
باران هرگز شبیه به آنچه بود به آسمان برنمیگردد
زیرِ هیچ گلدانی نخواهم گذاشت
دلتنگ که شدی، آمدی نبودم؛ نگرد.
باران هرگز شبیه به آنچه بود به آسمان برنمیگردد
۳۵۱
۱۲ مهر ۱۴۰۳