شرح دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان:
شرح دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان:
أللّهُمَّ طَهِّرْنی فیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالْأَقْذارِ؛ وَ صَبِّرْنی فیهِ عَلی کائِناتِ الْأَقْدارِ؛ وَ وَفِّقْنی فیهِ لِلتُّقی وَ صُحْبَةِ الْأَبْرارِ بِعَوْنِکَ یا قُرَّهَ عَیْنِ الْمَساکینِ.
ترجمه:
ای خدا در این روز مرا از پلیدی و کثافات پاک ساز و بر حوادث خیر و شر قضا و قدرت صبر و تحمل عطا کن بر تقوی و پرهیزکاری و مصاحبت نیکوکاران موفق دار
و به یاری خود ای مایه شادی و اطمینان خاطر مسکینان.
«اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالْأَقْذَارِ»
منظور از «کثافات»، چرک گناه و معصیت است. انسان اگر اهل معصیت باشد، بوی بدی به خود می‌گیرد و اگر مؤمن باشد، خوش‌بو خواهد بود
در روایت آمده است که قلب انسان با گناه زنگ می‌زند، همان‌طوری که آهن زنگ می‌زند، پس قلبتان را با استغفار و قرائت قرآن جلا بدهید.
”قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
ترجمه:
بگو از رحمت خداوند نومید نشوید، به راستی که خداوند همه گناهان را می‌بخشد، همانا او آمرزنده و مهربان است.” یعنی ”بگو از رحمت خداوند نومید نشوید، به راستی که خداوند همه گناهان را می‌بخشد، همانا او آمرزنده و مهربان است.”
سوره زمر آیه 53
«وَصَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ»
مراد از «کَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ»، قضا و قدر حتمی الهی است. هر کس در لوح محفوظ قضا و قدری دارد که نمی‌داند صلاح او در آن امر است.
عالم دنیا پیچیده شده در سختی و رنج است و تنها راه گذر از آن صبر است مولا امیرالمومنین علیه السلام در کلامی میفرمایند جزع و بی تابی در مصیبت مصیبت را دو برابر میکند پس بهترین کار صبر و راضی شدن به قضای الهی است.
دل بی‌غم در این عالم نباشد
اگر باشد بنی‌آدم نباشد
در این دنیا هر شخصی به میزان خود دارای غم و مشکل است.
مرحوم شیخ علی‌اکبر برهان از معلمان بزرگ اخلاق و عرفان میفرمایند:
اگر یک روز گفتی که من غصه‌ای ندارم، بدان که اجلت نزدیک است!
سید بن طاوس به فرزندش می‌گوید: پسرم خانه که می‌سازی، بگذار گوشه‌ای از آن خرابه باشد تا بدون غصه و دغدغه نمانی.
ووَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی
تقوا به معنی مراقبت شدید در رعایت حلال و حرام الهی میباشد.
بعضی از معلمان اخلاق میگویند به این معنی هست که اگر کسی از اعمال ما با خبر شود، طوری زندگی کرده باشیم که ناراحت نشویم....اگر به ما بگویند یک هفته از زندگی شما با دوربین مخفی فیلم برداری شده است و قرار است مثلا در جمعی از اقوام و آشنایانتان پخش شود راضی باشیم و از آبرو ریزی نترسیم.
ماه مبارک رمضان فرصتی برای تمرین تقوا است.
«وَصُحْبَةِ الْأَبْرَارِ»
رابطه تنگاتنگی بین تقوا و مصاحبت با نیکان میباشد چرا که انسان تقوا پیشه هیچ گاه با بدکرداران و کسانی که معصیت پروردگار خویش را انجام می‌دهند مصاحبت و معاشرت نمی‌کند چرا که خود خداوند نیز در قرآن می‌فرماید: «قل لایستوی الخبیث والطیب» : ”بگو که خبیث و آلوده به کثافات و طاهر و پاکیزه مساوی نمی‌باشند” تنها مصاحبت تقواپیشگان با نیکان و ابرار است چرا که خود نیز از نیکان و ابرار هستند. زیرا کسی به درجه ابرار و نیکان نرسد مگر اینکه تقوای الهی را پیشه سازد.
با بدان کم نشین که صحبت بد
گر چه پاکی تو را پلید کند
حتی طلاب در زمان قدیم توجه می‌کردند با طلبه‌ای که اهل نماز شب نیست، هم‌حجره نشوند.
«بعَوْنِکَ یا قُرَّةَ عَینِ الْمَسَاکِین»
« آمین یارب العالمین? »
أللّهُمَّ طَهِّرْنی فیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالْأَقْذارِ؛ وَ صَبِّرْنی فیهِ عَلی کائِناتِ الْأَقْدارِ؛ وَ وَفِّقْنی فیهِ لِلتُّقی وَ صُحْبَةِ الْأَبْرارِ بِعَوْنِکَ یا قُرَّهَ عَیْنِ الْمَساکینِ.
ترجمه:
ای خدا در این روز مرا از پلیدی و کثافات پاک ساز و بر حوادث خیر و شر قضا و قدرت صبر و تحمل عطا کن بر تقوی و پرهیزکاری و مصاحبت نیکوکاران موفق دار
و به یاری خود ای مایه شادی و اطمینان خاطر مسکینان.
«اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالْأَقْذَارِ»
منظور از «کثافات»، چرک گناه و معصیت است. انسان اگر اهل معصیت باشد، بوی بدی به خود می‌گیرد و اگر مؤمن باشد، خوش‌بو خواهد بود
در روایت آمده است که قلب انسان با گناه زنگ می‌زند، همان‌طوری که آهن زنگ می‌زند، پس قلبتان را با استغفار و قرائت قرآن جلا بدهید.
”قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
ترجمه:
بگو از رحمت خداوند نومید نشوید، به راستی که خداوند همه گناهان را می‌بخشد، همانا او آمرزنده و مهربان است.” یعنی ”بگو از رحمت خداوند نومید نشوید، به راستی که خداوند همه گناهان را می‌بخشد، همانا او آمرزنده و مهربان است.”
سوره زمر آیه 53
«وَصَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ»
مراد از «کَائِنَاتِ الْأَقْدَارِ»، قضا و قدر حتمی الهی است. هر کس در لوح محفوظ قضا و قدری دارد که نمی‌داند صلاح او در آن امر است.
عالم دنیا پیچیده شده در سختی و رنج است و تنها راه گذر از آن صبر است مولا امیرالمومنین علیه السلام در کلامی میفرمایند جزع و بی تابی در مصیبت مصیبت را دو برابر میکند پس بهترین کار صبر و راضی شدن به قضای الهی است.
دل بی‌غم در این عالم نباشد
اگر باشد بنی‌آدم نباشد
در این دنیا هر شخصی به میزان خود دارای غم و مشکل است.
مرحوم شیخ علی‌اکبر برهان از معلمان بزرگ اخلاق و عرفان میفرمایند:
اگر یک روز گفتی که من غصه‌ای ندارم، بدان که اجلت نزدیک است!
سید بن طاوس به فرزندش می‌گوید: پسرم خانه که می‌سازی، بگذار گوشه‌ای از آن خرابه باشد تا بدون غصه و دغدغه نمانی.
ووَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی
تقوا به معنی مراقبت شدید در رعایت حلال و حرام الهی میباشد.
بعضی از معلمان اخلاق میگویند به این معنی هست که اگر کسی از اعمال ما با خبر شود، طوری زندگی کرده باشیم که ناراحت نشویم....اگر به ما بگویند یک هفته از زندگی شما با دوربین مخفی فیلم برداری شده است و قرار است مثلا در جمعی از اقوام و آشنایانتان پخش شود راضی باشیم و از آبرو ریزی نترسیم.
ماه مبارک رمضان فرصتی برای تمرین تقوا است.
«وَصُحْبَةِ الْأَبْرَارِ»
رابطه تنگاتنگی بین تقوا و مصاحبت با نیکان میباشد چرا که انسان تقوا پیشه هیچ گاه با بدکرداران و کسانی که معصیت پروردگار خویش را انجام می‌دهند مصاحبت و معاشرت نمی‌کند چرا که خود خداوند نیز در قرآن می‌فرماید: «قل لایستوی الخبیث والطیب» : ”بگو که خبیث و آلوده به کثافات و طاهر و پاکیزه مساوی نمی‌باشند” تنها مصاحبت تقواپیشگان با نیکان و ابرار است چرا که خود نیز از نیکان و ابرار هستند. زیرا کسی به درجه ابرار و نیکان نرسد مگر اینکه تقوای الهی را پیشه سازد.
با بدان کم نشین که صحبت بد
گر چه پاکی تو را پلید کند
حتی طلاب در زمان قدیم توجه می‌کردند با طلبه‌ای که اهل نماز شب نیست، هم‌حجره نشوند.
«بعَوْنِکَ یا قُرَّةَ عَینِ الْمَسَاکِین»
« آمین یارب العالمین? »
۳.۲k
۰۹ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.