‌

احمدعلی مسعود انصاری پسرخاله فرح و از همراهان محمدرضا پهلوی که خاطرات خود را در کتاب «پس از سقوط» و «من و خاندان پهلوی» نوشته است، در یک مصاحبه ضمن تأیید خروج اموال و طلا و جواهرات توسط خانواده پهلوی از ایران؛ اموال و دارایی های آنها را به چهار بخش تقسیم می کند و اینطور افشا می کند: «قسمت سوم جواهراتی است که خاندان پهلوی از ایران بیرون آوردند. آنطور که شنیدم، قسمتی از این جواهرات را در چهار صندوق بزرگ، خانم فریده دیبا و آقای شهبازی در بانک‌های سوییس گذاشتند.»

وی در خصوص چمدان هایی که خاندان پهلوی از کشور خارج کردند نیز می گوید: «به خاطر دارم یک سال بعد از فوت شاه وقتی تصمیم داشتم برای شرکت در سالگرد فوت شاه و دیدار و صحبت با رضا پهلوی که مدام سراغم را می‌گرفت از آمریکا به قاهره سفر کنم، حدود ۱۶۰ چمدان توسط سرهنگ محمدی از اعضای گارد شاهنشاهی به اسم بنده در هواپیما بارگیری کردند که به قاهره ببرم؛ البته باید بگویم من از محتوای داخل چمدان‌ها اطلاعی ندارم که چه چیزی بود، اما احتمالاً خاندان شاه از این مسئله نگران بودند که بعد از پذیرفته نشدن شاه در آمریکا و بر اساس قرارداد الجزایر که احتمال استرداد وی به ایران ممکن بود، مقامات این کشور نسبت به مصادره برخی دارایی‌های خاندان هم اقدام کنند.»

امیراصلان افشار آخرین رئیس تشریفات دربار پهلوی در در کتاب خاطرات خود با نام «سروها در باد» می گوید: « ۱۰ روز مانده به سفر، به دستور شاه تدارک سفر را دیدیم. اول از همه اثاث فرح بسته‌بندی شد و پیش از هر چیز جواهرات ملکه در صندوق‌هایی که از یک موسسه خارجی خریداری شده و از نظر امنیتی مطمئن بود بسته‌بندی شد. سرانجام روز خداحافظی فرارسید. وسایل قبلاً در ۲ هواپیمای بوئینگ قرار گرفته بود. شاه شخصاً جواهرات را جمع می‌کردند و در این کار لوئیز قطبی، ندیمه پارمیس علم و لیلی امیرارجمند او را کمک می‌دادند.»

همانطور که سخنگوی دولت در حاشیه جلسه روز چهارشنبه دولت در 28 دی ماه در جمع خبرنگاران اعلام کرد، همین که خاندان پهلوی مجبور شدند پس از گذشت ۴۴ سال نسبت به عملکرد سیاه گذشته خود در آن دوران پاسخگو باشند، مغتنم است و این موضوع را باید به فال نیک گرفت اما راه تنها راه برای بررسی ادعاهای آنها برگزاری یک محکمه صالح است.

حجم جواهرات و اشیا گرانبهایی که از سوی دیکتاتور به خارج از کشور منتقل شده، غیرقابل تخمین است. در بین این اموال گرانقیمت که متعلق به مردم ایران است، تاج و نیم تاج هایی هم وجود داشته است که تعداد دقیق آن را فقط خود خاندان فراری پهلوی می داند و همیشه هم از اعلام جزئیات آن خودداری کرده است. میزان سرقت صورت گرفته از اموال ایرانیان به قدری زیاد است که هیچ تاریخ نگار صادقی منکر آن نیست و صرفاً بر سر تعداد و حجم آن اختلاف نظرهایی وجود دارد.

تاج و نیم تاج های دیکتاتور فراری و خانواده سلطنتی اش، محدود به مواردی که در موزه جواهرات بانک مرکزی نگهداری می شود، نیست. آنچه در این موزه وجود دارد، همچنان موجود و در دسترس است و با مقاومت قابل تقدیر مدیران وقت بانک مرکزی اجازه سرقت و دست اندازی خاندان پهلوی به آنها داده نشده و احتمالاً به همین خاطر است که پس از گذشت ۴۴ سال فرح پهلوی همچنان نسبت به تاج‌ها و جواهرات و اموال به جای مانده تأسف و افسوس می‌خورند.

جواهرات خارج شده از کشور به رغم غیرقابل تخمین بودن از حیث قیمت، در قبال سایر خیانت های مالی خاندان منحوس پهلوی بسیار ناچیز است. فهرست بلندبالایی از املاک و حسابهای خارجی وجود دارد که شاه فراری آنها را که متعلق به همه ایرانیان بوده است، به نفع خود و خانواده اش مصادره کرده است. در کنار اینها اقدامات خیانتکارانه دیگری همچون جدایی بحرین از ایران توسط پهلوی صورت گرفته است که به هیچ وجه قابل جبران نیست.