چشمم از نم نم ِ بارانِ خیالِ تو تر است

چشمم از نم نم ِ بارانِ خیالِ تو تر است
دوستت دارم و اندازه اش از حد به در است
با سرانگشت غزل، تیشه به دستم دادی
باز از دستِ تو فرهادسری در خطر است
شکر آب است اگر رابطه ی من با تو -
- هوسِ بوسه ی شیرین تو، عینِ شکر است
زیرِ تبدارترین بارش هر کوچه، فقط -
- شوق دیدار تو، آواره ترین رهگذر است
گذر از دامنه ی عشق تو سخت است ولی
بازگشت از شبِ چشمت، به خدا سخت تر است
شبِ باران، لب دریای سراسر آتش
بوسه بارانِ تماشای تو، مشق هنر است.