نگاهم غرق خواهش بود نیازم را نمیدیدی

نگاهم غرق خواهش بود، نیازم را نمیدیدی
دلم غمگین,ولی عاشق,تو حِسّم را نفهمیدی

کنارت خیره ماندم من ، به امید نگاه تو
ولی بر چشم محتاجم تو لبخندی نبخشیدی

لباس گرم عشقم را به روی شانه پیچیدی
تو یکبارم شبیه من در این سرما نلرزیدی

میان لشکر بیداد به جایت زخم میخوردم
در این پیکار ویرانگر ، کنار من نجنگیدی

شدم افسرده ای تنها که از شادی گریزانست
همان مَردی که حالش را نمیدیدی،نسنجیدی