p12

شوگا:واچشه اِما:شوگا خیلی حساس نیستی شوگا:نع اِما:اخه شوگا:برو غذا اِما:همه چیت زوریه شوگا:میدونم اِما:رفته رفته مثل بابا میشی بعد از اتاق خارج میشه رفتن پایین و غذا خوردن از زبان جین: شب ساعت۳ بود رفتم برا اب خوردن که ندونستم دستم خورد به لیوان وای به چخ رفت منم زود جمعش کردم بعد ۵دقیقه که تمیز شد داشتم میرفتم بخوابم که یه چیز سفتی به تپم زدن منم هچی نفهمیدم از زبان شوگا:خوابیده بودم که صدایه شکستن اومد یه دونه چوب برداشتم رفتم پایین که دیدم یکی از اشپز خونع داره میاد بیرون زود زدم به سرش بعد بیهوش شد وقتی برگدوندمش دیدم جینه تو شک بودم که دیدم اِما داره به من نگا میکنه اِما:شوگا نمیدونستم اینقدرم جلو بری شوگا:من نمی اِما:نمخواد دروغ بگی فک کنم مثل پدرو مادرت شدی خیلی عوض شدی شوگا:من دروغ نمگم بعد اِما میره بچه هارو بیدار میکنه و میرن بیمارستان
تو بیمارستان:دکتر میاد بیرون هوپ:حالش خبه دکتر:بل خبن درست میشن بعد چند مین میتونین ببرینش هوپ:باش ممنون بعد چند مین مرخص میشه و میرن خونه کوک:حالت خبه هیونگ جین:اره کدوم خری بود..زد به سرم ها جیمین:خر شوگا شوگا:اره منه خر بودم ولی ندونسته زدم ببخشید جین: باش حالا برام سوپ بپز شوگا:پرو شدی ها جین:پس منم به اِما میگم از قصد کردی(اِما رفتا لباس عوض کنه)شوگا:نع نگو باش میرم ولی من نمدونم چطوری میپزن جین:منو با ویلچر ببر بگم چطوری شوگا:باش بعد تو اشپز خانه جین:احمق کورییییی نمبینی اون فلفله شوگا:بابام این شکره جین:شوگا داداش تا حالا کی به سوپ شکر زده اینم بشه دوم شوگا:نمزنن جین:خیرررررر

لابک از بادتونه نره فعلا