وقتی شب پاشوتوباغا میزاره .نفس گلا میگیره .وقتی تاریکی از

وقتی شب پاشوتوباغا میزاره .نفس گلا میگیره .وقتی تاریکی ازآسمون میباره .دل غنچه ها میگیره .وقتی ظلمت نفس گلا روبسته .گل محبوبه شب بیدار نشسته .دل به تاریکیو ظلمت شب نمیده .عطرعشقش به دل باغا رسیده .اگه محبوبه رو تو گلدون بزارن .همه اطرافشودخوارو خس بکارن .اگه دیواربکشن دوروجودش .اگه تحمت بزنن به تارو پودش .عطر محبوبه شب .پشت هردیوارسنگی راه داره .گل محبوبه شب توی دل غنچه هاراه داره .شبا که گلا توتاریکی نشستن .همه ازوحشت شب چشا روبستن .تنشون میلیرزه ازترس سیاهی .گل محبوبه توواسشون پناهی .بله توواسشون پناهی .الا جزمن .یادته چقدراین ترانه رودوست داشتی
توخونه توماشین .هرجا .اما چی شد
عجب دنیا یی .تعجبم بعضیا مثل من چقده ساده ان .