1آل عمران آیه 61 معروف به مباهله:

1آل عمران آیه 61 معروف به مباهله:
فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ‏
پس هر که با تو، بعد از علم و دانشی که به تو رسیده است، درباره او (عیسی) به ستیز و محاجّه برخیزد (و از قبول حقّ شانه خالی کند) بگو:
بیائید پسرانمان وپسرانتان وزنانمان وزنانتان وخودمان را (کسی که به منزله خودمان است) وخودتان را بخوانیم، سپس (به درگاه خدا) مباهله و زاری کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
نکته‏ها:
واژه‏ی «نَبتَهل» از ریشه‏ی «ابتهال» به معنای بازکردن دست‏ها و آرنج‏ها برای دعا، به سوی آسمان است. این آیه، به آیه‏ی مباهله معروف گشته است. مباهله، یعنی توجّه و تضرّع دو گروه مخالف یکدیگر، به درگاه خدا و تقاضای لعنت و هلاکت برای طرف مقابل که از نظر او اهل باطل است.( التحقیق فی کلمات القرآن)
در تفاسیر شیعه و سنی و برخی کتب حدیث و تاریخ می‏خوانیم که در سال دهم هجری، افرادی از سوی رسول خدا مأمور تبلیغ اسلام در منطقه نجران شدند. مسیحیانِ نجران نیز نمایندگانی را برای گفتگو با پیامبراسلام به مدینه گسیل داشتند. با وجود گفتگوهایی که میان آنان و پیامبر ردّ وبدل شد، باز هم آنان بهانه‏جویی کرده و در حقّانیّت اسلام ابراز تردید می‏کردند. این آیه نازل شد.
هنگامی که نمایندگان مسیحیان نجران، پیشنهاد مباهله را از رسول اکرم شنیدند، به‏ یکدیگر نگاه کرده و متحیّر ماندند. آنان مهلت خواستند تا در این باره فکر و اندیشه و مشورت کنند. بزرگِ نصارا به آنها گفت: شما پیشنهاد را بپذیرید و اگر دیدید که پیامبر با سر وصدا و جمعیّتی انبوه برای نفرین می‏آید، نگران نباشید و بدانید که خبری نیست، ولی اگر با افراد معدودی به میدان آمد، از انجام مباهله صرف‏نظر و با او مصالحه کنید.
روز مباهله، آنها دیدند که پیامبر اسلام همراه با دو کودک و یک جوان و یک زن بیرون آمدند. آن دو کودک، حسن و حسین و آن جوان، علیّ‏بن ابی‏طالب و آن زن فاطمه‏ی زهرا دختر پیامبر بودند.
اسقف مسیحیان گفت: من چهره‏هایی را می‏بینم که اگر از خداوند بخواهند کوه از جا کنده شود، کنده می‏شود. اگر این افراد نفرین کنند، یک نفر مسیحی روی زمین باقی نمی‏ماند. لذا از مباهله انصراف داده، حاضر به مصالحه شدند. پیامبر فرمودند: سوگند به کسی که مرا پیامبر حقّ قرار داد، اگر مباهله انجام می‏گرفت، آن وادی آتش را بر آنان فرو می‏ریخت.( تفسیر مجمع‏البیان؛ مناقب ابن‏مغازی، ص 263)
#قرآن#آیات#کتاب_خدا#مصحف#کلام_الله#quranic#پیام_قرآنی#quran#نکته_قرآنی#قرآنی#استاد_قرائتی#khoda#کتاب_الله#اسلام#دینی#مذهبی#islam#شیعه#معادلات_آسمانی#