باران که میبارد

باران که میبارد
انگار تمام خاطرات نم می کشند
قد می کشند و زنجیروار از ذهن عبور میکنند
خاطرات تلخ و شیرین ادمی را دراغوش می کشند و با خود به گذشته میبرند
یاد یاران قدیم
یاد دوستان صمیم
گاهی لبخند بر لب مینشانند و
و گاهی قطره ای اشک گوشه چشم
و بغضی در گلو

باران جان میدهد به خاطرات